Sunday, March 28, 2010

Preek: 28 Maart 2010

 SONDAG 28 MAART – Palm-Sondag


Vandag is Palm-Sondag! Die dag toe Jesus Jerusalem binne gestap het op die rug van ‘n donkie! Sy grootste dag van aardse glorie, toe die skare palmtakke – ‘n rooi tapyt as’t ware – voor hom neergegooi het en hom geloof en geprys het…!

Ons lees daarvan in Lukas 19: 28 – 38

Kom ons val in saam met daardie skare van ouds en ons besing die koning van die konings! Verbeel jou jy is daar!

Liedere: Heil aan die koning van die konings; He is the king of kings; What a mighty God we serve; Prys die Here vanuit die hemele

Hier besing hulle Jesus as koning. Maar kort hierna begin alles uitrafel…Die skare vereer hom, want hy gaan al hulle probleme oplos: finansieel, gesondheid, politiek… Jesus is hulle oplossing! Die dissiples vereer hom, want hy gaan hulle sosiale stand verander! Hulle gaan van vissermanne verander na die koning se raadgewers! Dis met oneindig baie verwagtings van hoe Jesus hulle gaan help dat die skare hom vereer en toejuig…Maar as dit lyk asof hy nié gaan help nie, gaan hulle aan met hulle lewens sonder Hom…

Die dissipels se gedrag wys vir ons dat hulle nié verstaan het nie…

In Lukas 22 : 24 – 27 raak hulle aan die stry oor wie van hulle die belangrikste sal wees wanneer Jesus koning word… Geduldig moet Jesus weer vir hulle verduidelik dat Sý koninkryk ánders werk…

In Markus 14 lees ons hoe Jesus hulle saamneem om te gaan bid…maar hulle raak aan die slap.

Toe veraai Judas hom en hy word gevange geneem…

Matteus 26: 56: Toe het al sy dissipels Hom in die steek gelaat en weggehardloop…

In Matteus 26 lees ons hoe Petrus, sy beste vriend, vir Jesus verloën; sy bestaan ontken en sê: “Ek ken die man nie!”

Die skare het nie veel beter gevaar nie… Op Palm-Sondag gooi hulle die rooi tapyt oop en sing lofliedere. ‘n Week of wat later skree hulle: “Kruisig hom!” (Markus 15: 12-14)

Dan sterwe Jesus…alleen…! (Lukas 23:49) Al Jesus se vriende, ook die vroue wat Hom van Galilea af gevolg het, het op ‘n afstand bly staan…

Kom ons probeer ook dáárdie oomblik beleef…

Jesus, alleen, sonder genade, sonder bystand, maar gehoorsaam…

Liedere: Vervul, o Heer, my hart met stille wyding; Verlate van U vriende

Ja, hier is ons, 2000 jaar later. En, myns insiens, herhaal hierdie geskiedenis homself elke jaar…Ons “Palm-Sondag” word net “Kersfees” genoem, met skares wat saamdrom in kerke dwarsoor die land, wat God uit volle bors prys, wat Jesus vereer en sing: “Loof die Koning, Hy wat in die Naam van die Here kom! Vrede in die hemel en eer aan God in die hoogste hemel!”

Maar wanneer Paasfees aanbreek en gelowiges die heel belangrikste gebeurtenis vier, is die kerke relatief leeg en mense afwesi

Ons het weer ‘n kans hierdie jaar! Ons kan dit hierdie keer reg doen! Ons klomp kan dit anders begin doen!

As ons vandag se boodskap HOOR en besluit om nié die geskiedenis te herhaal nie, moet ons DEURDAG en BEWUSTELIK deur die volgende week en paasnaweek gaan…

Ons moenie wegskram of weghardloop van al die emosie nie! Ons moet SAAM MET JESUS stap en BY HOM BLY.

Ons moet diep onder die indruk kom van Sy angs en lyding…

Ons moet beter vaar as die Joodse Raad, die skare en die dissipels…

Ons moet beter vaar as al die gelowiges wat paasnaweek langnaweek hou en nie naastenby genoeg aandag gee aan wat gevier en onthou word nie…

Dit moenie vir ons gaan oor hoe Jesus ons kan help nie… Ons moet deur ons gedrag in hierdie volgende week wys dat ons vir Jesus liefhet!

Om deurdag en bewustelik deur hierdie tyd te gaan beteken:

Ons moet self-ondersoek doen en nederig raak… Teen Goeie Vrydag moet ons bakhand staan vir die genade van daardie nagmaal!

Ons kan somber kleure dra die volgende week

Ons kan geheel en al ophou om musiek te luister, die radio aan te skakel en selfs TV te kyk. Ons kan die stilte toelaat o mom ons te vou…

Ons kan van iets vas – iets wat ons mis – soos vleis, koffie, die rekenaar, TV, telefoon, lekkergoed…

Ons kan ‘n swart of pers of rooi band om ons arm dra

Ons kan ‘n klip in ons sak dra, oral waar ons gaan, om ons te herinner aan die die gebrokenheid, pyn en lyding waarvoor Jesus gesterf het

Ons kan ‘n kers laat brand en op Goeie Vrydag doodblaas…

Ons hoef Jesus nie te verloën deur Hom in hierdie tyd te ontken nie…!

In hierdie tyd, meer as enige ander, moet Jesus die absolute middelpunt van ons bestaan wees! Só dat ons heeltyd van Hom bewus is. Só dat Hy sigbaar is en mense ons uitvra oor ons gedrag…soda tons kan sê: ons kén vir Jesus en hy is verskriklik belangrik in ons lewe…!

Ek wil afsluit met ‘n storie:

In die laat 1990’s was daar ‘n gemeente in Engeland wat apaties begin raak het oor hulle geloof… Hulle musiek het oppervlakkig geraak en daar was min diepte in hulle geloofslewe. Die dominee het ‘n baie dapper, onpopulêre ding gedoen: hy het opgehou om die band te gebruik om musiek te maak. Geen voorsangers of instrumente nie… Geen speakers en klanksisteme nie. Net mense en hulle stemme. Hy het die sang, die aanbidding gestroop van álles…! Hy het die Gemeente herinner dat hulle nie VERBRUIKERS van aanbidding was nie; dat hulle nie gesing, ge“praise-&-worship” het vir hulleself nie. Dat aanbidding iets is wat ‘n mens vir God géé… Jy aanbid vir God!

Daar het, tydens praise-&-worship tyd, ongemaklike stiltes gevolg, maar dit is met verloop van tyd gebreek deur gebede wat van die hart gekom het; mense wat spontaan begin sing het: liedere van aanbidding…

Stadig maar seker het daardie Gemeente God op ‘n nuwe manier ontdek… Aanbidding het oor Jesus begin gaan. Uit die dieptes van hulle siele, maak nie saak wat hulle omstandighede nie, het hulle Hom begin aanbid… Nie vir wat hulle kon kry nie, maar net oor wie Hy is en wat Hy vir hulle gedoen het…

In daardie tyd is die lied “Back to the heart of worship” geskryf:

When the music fades; all is stripped away and I simply come,

Longing just to bring something that’s of worth, that will bless your heart

I’ll bring You more than a song…

I’m coming back to the heat of worship, when it’s all about You;

It’s all about You, Jesus…

Dis wat in hierdie groot lydensweek wat voorlê met ons moet gebeur: dit moet net oor Jesus gaan! Ons moet die pad saam met hom stap! Terug na die hart van aanbidding…

SING: Back to the heart of worship…

Sunday, March 21, 2010

Preek: 21 Maart 2010

Johannes 12: 1-8


Francis Baur het gesê: “To love another person for the sake of some reward, is to prostitute not merely the meaning of love, but the other person as well. We love simply for the sake of loving, for nothing else and for no other reason".

Kom ek verduidelik dit met ‘n storie:

Twee Suid Afrikaners het op ’n Griekse eiland ’n Griekse visserman raakgeloop wat heel verstaanbare Engels kon praat. Hulle het lekker gesels, toe die een Suid Afrikaner aan die visserman se 14 jarige seun ’n lapelwapentjie sien. Hy was ’n groot versamelaar van lapelwapens! “Sê vir jou seun ek wil graag daardie lapelwapentjie van hom koop. Ek is ’n versamelaar van lapelwapentjies. Ek wil dit nie verniet hê nie, ek wil daarvoor betaal.”

Die pa praat met sy seun, maar dié sê niks.

So hou dit vir ’n hele tydjie aan - die Suid Afrikaner pleit, die pa pleit, maar niks gebeur nie. Toe skielik haal die seun die wapentjie af en steek dit aan die Suid Afrikaner se lapel vas. Die Suid Afrikaner was stomgeslaan.“Vra hom wat dit kos en sê vir hom ek is baie dankbaar en bly”, was die Suid Afrikaner se reaksie. Die pa praat weer met sy seun. “Wat sê hy - hoeveel moet ek betaal?” wou die Suid Afrikaner weet. Die man antwoord “My seun sê dat hy niks daarvoor wil hê nie. Hy sê dat as jy iets regtig baie liefhet, jy dit nie kan verkoop nie. Dit het geen prys nie. Jy kan dit alleen maar net weggee.”

Dis wat ons by Maria vanoggend gaan leer.

Lees teks

Terwyl ’n vrou een aand die tafel dek en haar dogtertjie haar help, hak die dogtertjie skielik af: “As ek kon kies, sou ek liewers ’n lepel wees!” “’n Lepel? Wat van ’n mes of ’n vurk?” wou die mamma by haar dogtertjie weet.“Vurke is te gryperig - hulle steek altyd goed en neem goed asof dit hulle s’n is!” “Goed, wat van ’n mes?” “Nee, messe is scary. Hulle maak jou bang… hulle sny dinge op en vernietig dit, jy kan nie regtig met hulle eet nie!” “Maar”, het die dogtertjie aangepraat, “lepels kan baie goed optel en dit selfs aangee. Hulle is net…” “Goed, oulik en glad en vriendelik.” stel haar ma voor. Die dogtertjie se hele gesig het opgehelder: “Mamma, ek wil ’n lepel wees!”

Om ‘n lepel te wees klink nou na ‘n eenvoudige kinderstorie. Maar dis ‘n baie mooi beeld om die christelike lewenstyl uit te beeld. Dit wys vir hoe die kerk moet wees en nie moet wees nie. Dit beskryf ook hoe Maria in ons teksgedeelte was – sy was soos ‘n lepel wat daar was om te dien, om iets te gee.

Teenoor dit is daar mense wat soos vurke is. Soos die dogtertjie sê, vurke is gryperig. Hulle het nooit geleer om te gee nie. Hulle gun nie vir ander mense enigiets nie. Vir hulle gaan dit net oor hulleself, wat hulle uit iets kan kry.

En dan kry jy die mense wat soos messe is. Die dogtertjie sê hulle is scary, hulle sny goeters en vernietig dit. Hulle is control freaks. Mense wat altyd dinge wil verander en hê soos wat hulle dit wil hê. Hulle is mense wat nie vertrou kan word nie – rugstekers.

In die teks word messe en vurke mense verteenwoordig deur Judas. Judas was deel van die geloofgemeenskap, maar hy het sy eie agenda gehad. Hy wou homself verryk. Dit gaan nie vir Hom oor ‘n commitment aan Jesus nie, dit gaan vir hom oor wat hy kan kry uit sy verbintenis aan Jesus. Hy volg vir Jesus op sy voorwaardes.

Eintlik is daar ‘n bietjie van Judas in elkeen van ons. Met Judas word ons gekonfronteer met die vraag: Volg ek vir Jesus of gaan dit net oor my eie agenda? Wat beteken Jesus regtig vir my? Wat is die dinge wat my wegtrek van Jesus af? Tot watter mate is ons regtig bereid om Hom te vertrou?

Raak ‘n paar oomblikke stil en dink hoe dit in jou lewe van toepassing is.

Wat die kerk en hierdie wêreld nodig het, is mense wat soos lepels is, mense wat soos Maria is. Mense wat bereid is om te dien. Mense wat bereid is aan te pas. Mense wat bereid is om Jesus met toewyding en liefde te volg, soos Maria.

Kom ons kyk net so bietjie na wat Maria alles gedoen het:

Die olie wat sy gebruik is afkomstig uit Indië, daarom was dit baie duur en is gewoonlik net gebruik by spesiale feeste. Vir iemand soos Maria kos dit ‘n jaar se salaris. Maar sy is bereid om dit te gee, omdat sy lief is vir Jesus

Om iemand se voete te was, was gewoonlik die taak van die slawe. Wanner mense ver geloop, en hulle voete was vuil en seer, dan het ‘n slaaf die voete gewas voordat hulle by die huis ingegaan het. So Maria is bereid om die nederigste en vuilste werk te doen.

Sy was ook ‘n ongetroude vrou wat ‘n ongetroude Rabbi se voete was – dit was nie sosiaal aanvaarbaar nie. So sy was bereid om haar sosiale status prys te gee.

Maria droog Jesus se voete met haar hare af. Joodse vroue mag nie hulle hare in die openbaar losgemaak het nie en olie is ook nie afgedroog nie. Dis die uiterste daad van liefde en nederigheid wat sy verrig.

Waarop dit neerkom: Maria was, anders as Judas, bereid om haarself en haar behoeftes 2de te stel om vir Jesus te dien. Vir Judas het dit oor homself en selfverryking gegaan, vir Maria het dit oor Jesus gegaan.

Miskien sal die volgende storie help om dit nog beter te verstaan.

’n Man is in ’n droom op ’n toer na die hel geneem. Hy kon sy oë nie glo nie ’n wonderlike feesmaal in swart potte wat gevul is met smullekker disse, het oral rondgestaan! Maar al die mense lyk soos brandmaer koeie, skreeu van die hongerte en is onaangenaam met mekaar - want hulle het sulke lang houtlepels gehad wat maak dat hulle nie dié heerlike kos by hul monde kon uitbring nie.

Net toe word die man weggevoer na die hemel. Tot sy verbasing lyk alles presies dieselfde – ’n wonderlike feesmaal in swart potte, gevul met smullekker disse. En weereens is daar sulke reuse, lang houtlepels. Maar die mense is gesond en vrolik en lag en gesels met mekaar. Die verskil? Die mense voer mekaar in die hemel.

Dit is die verskil tussen hemel en hel – In die hemel het mense geleer om mekaar te dien!

Dis die voorbeeld wat Maria vir ons stel.

By haar (en indirek by Judas) leer ons dat om vir Jesus en my medemens te dien beteken:

Dat ek my eie agendas op die agtergrond skuif.

Dat alles nie net om my en my besittings draai nie.

Dat ek vir Jesus moet volg vir wie Hy is en nie wat ek by Hom kan kry nie.

Ons leer dat ‘n volgeling van Jesus niks terug moet hou nie, dat mens alles moet gee.

Mag ons in hierdie lydenstyd weer aangegryp word deur die manier hoe Jesus alles gegee het om ons te dien. En mag ons weer besef wat dit beteken om Hom en ons medemens te dien omdat Hy bereid was om ons te dien.