Preek 25 Des 2011

Kersdiens

Lees Psalm 98: 1-9

Luister na die lied: “Joy to the world” (jy kan daarna kyk en luister by http://www.youtube.com/watch?v=91brmsKeqcQ)

“Joy to the world” is seker een van die bekendste kersliedere in die wêreld. Dit is lied wat geskryf is deur Isaac Watts in 1719.  Hy was ‘n tiener en het gekla dat die kerkmusiek van sy tyd vir hom te boring was. Sy pa het toe vir hom uitgedaag om sy eie liedere te skryf. Hy wou liedere skryf wat vroliker was, wat getrou aan die Bybel was, maar wat ook geskryf is in gewone taal wat die mense kon verstaan. Toe die lied die eerste keer verskyn het was mense glad nie beindruk daarmee nie. Dit was vir hulle te vrolik en sommige het gesê dit was nie na genoeg aan die Bybel nie.

Daar is 2 redes hoekom ons vanoggend by hierdie lied stilstaan: eerstens omdat dit so ‘n bekende lied is en ons dit oral hoor – van kerke tot winkelsentrums. En tweedens omdat dit gebaseer is op Ps 98 – ons teks vir vandag.

Met die lied wou Isaac Watts Ps 98 beklemtoon. Naamlik dat elke deel van die skepping vir God loof en prys. Die hele skepping word opgeroep om saam tot eer van God te juig.

Ek wonder nogal of ons moderne mense nog die vermoë het om God om hierdie manier te loof. Want aan die eenkant is ons lewens so besig en so vol en probeer ons dikwels net oor leef, dat ons sukkel om vir God nog te loof en te prys ook.

Aan die ander kant het die skepping ook vir ons stil geraak. Die lofdruising van die see is vervang met die gedruis van die karre in die spitsverkeer. Die jubelende gekabbel van ‘n rivier is vervang met die gekabbel van vingers op die keyboard van ‘n rekenaar en ‘n selfoon. Die juigende majesteit van die berge is vervang met die beklemmende beton van kantoorgeboue.

Ons moet weer ‘n slag ons geloofsoë en ore oopmaak, sodat ons weer ‘n slag kan sien en hoor hoe God rondom ons deur die skepping geloof en geprys word. Ons moet ‘n slag weer wegkyk van onsself en ons wêreldtjies af en God se grootsheid begin raaksien en Hom loof daarvoor. Ons moet ‘n slag weer wegkyk van die probleme van ons tyd en vir God loof, want Hy is groter as dit alles.   

Aan die begin van die ons diens, het Jalize-hulle ‘n verwerking van “God is hier teenwoordig” gesing. Julle het seker opgelet hoe hulle dit gesing het – dit het eers rustig begin, net met die klavier en stadig maar seker het meer instrumente bygekom, totdat dit lekker sterk en hard was. Amper soos die rippel-effek as jy ‘n klip in ‘n dam gooi. Ons sien dieselfde opbou in Psalm 98.

Eers word net van sing gepraat, dan verander dit na juig en jubel.

Wat die instrumente betref is dit eers net die snaarinstrumente, dan kom die blaasinstrumente by. Die hoogtepunt is wanneer die hele skepping as ‘n magtige koor bykom.

Ook die mense wat die lof moet bring se sirkel word al hoe groter. Eers is dit net die Godsvolk, Israel, wat opgeroep word, dan is dit alle lande en uiteindelik is dit die totale skepping wat God moet loof. 

Hierdie rippel-effek in die psalm bevestig aan ons dat lof aan God veel groter is as net ek en my gemeente. Lof aan God breek grense en skeidings af – grense tussen verskillende mense, grense tussen mense en die skepping. Lof aan God is met ander woorde ook ‘n getuienis – dit gaan nie net oor ons wat lekker saam sing nie – dit ‘n manier om vir die wêreld te wys wat ons glo en in Wie ons glo. 

In vers 9 lees ons: Alles moet Hom loof, “…want Hy kom om oor die aarde te heers; Hy sal oor die wêreld heers met regverdigheid, oor die volke met billikheid.”

Ons wat NT gelowiges is weet ons hoef nie meer uit te sien dat Hy gaan kom nie. Op kersdag vier ons dat Hy reeds gebore is. Ons het reeds die geskenk ontvang. 

Ek lees in verlede Sondag se Sunday Times ‘n artikel van Barry Ronge. Hy skryf hoe hy in ‘n winkel sentrum loop en sien hoe mense spartel om die laaste kersgeskenke te koop. En dit laat dink hom toe aan die 3 kersgeskenke wat die grootste impak in sy lewe gemaak het.

Hy skryf dat hy van kleins af ‘n boekwurm was – en die boeke wat hy as kersgeskenk gekry het hom na ‘n ander wêreld toe geneem en dit het hom ‘n ongelooflike algemene kennis gegee. Dit het sy wêreld vergroot.

‘n Tweede geskenk wat hy gekry het, was ‘n fiets. Dit het sy wêreld groter gemaak. Ewe skielik kon hy op plekke kom waar hy nie vroeër kon kom nie. Onder andere het dit hom by die bioskoop gebring waar hy sy liefde vir flieks ontdek het – vandag is dit sy werk om flieks te resenseer. Dit het hom onafhanklikheid gegee.

‘n Derde geskenk was ‘n draagbare radio. Skielik het hy nie meer nodig gehad om met sy ma en suster te kompeteer oor watter radio program om te luister nie. Hy kon op sy eie Springbok radio en LM radio luister terwyl hulle radioverhale luister.

Hierdie 3 geskenke het sy lewe verander. Geskenke kan mens se lewe verander. Op kersdag vier ons Jesus se geboorte . Die geskenk wat nie net my en jou lewe verander het nie, maar wat die hele wêreld verander het. Dis die gebeurtenis wat die grootste impak in die geskiedenis van die wêreld gehad het. Ons praat nie verniet van die tyd voor Christus en die tyd na Christus nie.

En daarom - Al wat ons kan doen op hierdie kersdag en elke dag daarna, is om gehoor te gee aan die oproep van Psalm 98:

“Juig tot eer van die Here, almal op aarde, wees vrolik, juig en sing! Sing tot eer van die Here met begeleiding van die lier, speel op die lier en sing. Blaas die trompet en die ramshoring, jubel tot eer van die Here, die Koning.”

Preek 18 Des 2011

Psalm 28 (read a week prior to Christmas)

Our focus text today is Psalm 89, a complex psalm in the sense that it was written before the fall of David’s kingdom and Israel being taken into captivity by the Babylonians. It proclaims the faithfulness of God, His covenant with David and Davids rule that will last forever…which we know didn’t happen.

But we can read the psalm from a more informed vantage point! We know that, even though the psalmist thought he was referring to David, that his words unknowingly described Jesus’ kingdom: guaranteed life and a rule as solid and lasting as rock.

Psalm 89: 1-4

1983 Afrikaanse vertaling: ²Ek sal altyd sing van die Here se liefdesdade, sy trou verkondig aan komende geslagte. ³Eksê: “U liefde en U trou wankel nooit, dit hou vir altyd stand in hemel en op aarde.” ⁴U het gesê: “Ek het ’n verbond gesluit met my uitverkorene, Ek het ’n eed gesweer vir my dienaar Dawid: ⁵ Ek sal vir jou ’n nageslag verseker vir altyd en jou troon in elke geslag laat standhou.” 

The Message: ^1-4Your love, God, is my song, and I'll sing it! I'm forever telling everyone how faithful you are. I'll never quit telling the story of your love - how you built the cosmos and guaranteed everything in it. Your love has always been our lives' foundation, your fidelity has been the roof over our world. You once said:"I joined forces with my chosen leader, I pledged my word to my servant, David, saying, 'Everyone descending from you is guaranteed life; I'll make your rule as solid and lasting as rock'"  

·        The psalmist sings of the faithfulness of the Lord and God’s covenant with David…

·        These words were written for an earthly king, but they unknowingly anticipated another King to come…

·        The birth of Jesus – Immanuel, God with us – is the manifestation of God’s faithfulness and covenant…

·        In the birth of the King we truly see the unbreakable nature of God’s covenant of love…

As we prepare to celebrate the birth of this King (Jesus) and the faithfulness of God next Sunday, I want to share with you a special bit of background that was lost through translation and lack of background knowledge… In order to do this, I have to take you on a little trip through the Bible and trace the steps that will allow us to rediscover a beautiful, but long-lost ritual for this Christmas: the element of salt in God’s covenant.

Leviticus 2:13

Leviticus is the first and most ancient guidelines of how God’s people are meant to live their lives. It quite clearly connects God’s covenant with salt.

The New International Version contains a standard translation: Season all your grain offerings with salt. Do not leave the salt of the covenant of your God out of your grain offerings; add salt to all your offerings.

·        In the Amplified Bible the salt remains: (don’t) allow the salt of the covenant of your God to be lacking from your offering…

·        But in the New Living Translation the salt is substituted by “eternal”: Season all your grain offerings with salt to remind you of God’s eternal covenant…

·        1953 vertaling vertaal die gedeelte en behou die verwysing na sout: En jy moet al jou spysoffers met sout berei, en jy mag die sout van die verbond van jou God by jou spysoffer nie laat ontbreek nie; by al jou offers moet jy sout bring.

·        Maar in die 1983 vertaling word die verwysing na sout anders vertaal: Gooi sout by al jou graanoffers. Die sout herinner aan die verbond met jou God; moenie dat dit in jou graanoffers ontbreek nie. Bied sout aan op al jou graanoffers.

2 Chronicles 13: 5 / 2 Kronieke 13: 5

The next reference to the salt of the covenant or salt covenant is in 2 Chronicles 13: 5, where it is directly linked to the covenant between God and David that we read about in Psalm 89.

Again, the New International Version provides a baseline translation: There was war between Abijah and Jeroboam. ³Abijah went into battle with an army of four hundred thousand able fighting men, and Jeroboam drew up a battle line against him with eight hundred thousand able troops. ⁴Abijah stood on Mount Zemaraim, in the hill country of Ephraim, and said, “Jeroboam and all Israel, listen to me! ⁵Don’t you know that the LORD, the God of Israel, has given the kingship of Israel to David and his descendants forever by a covenant of salt?

·        In the Amplified Bible the salt remains: …the Lord, the God of Israel, gave the kingship over Israel to David forever, even to him and to his sons by a covenant of salt?

·        But in the New Living Translation the translation captures the meaning of the salt, rather than refer to the salt itself: God of Israel made a lasting covenant with David…

·        In die 1953 vertaling lees ons van die soutverbond: Behoort julle nie te weet dat die HERE, die God van Israel, die koningskap oor Israel aan Dawid vir ewig gegee het, aan hom en sy seuns as ’n soutverbond nie?

·        Maar in die 1983 vertaling word die betekenis van die sout eerder as die sout sélf vertaal: Julle weet tog dat die Here die God van Israel die koningskap oor Israel vir altyd aan Dawid en sy nageslag gegee het. Dit is 'n onverbreekbare verbond.

What is the meaning of the “covenant of salt”?

These people lived in the desert where it was hot and dry. They had no electricity, no cool-box with ice and no fridge to keep their food from rotting. Salt was used to preserve food and prevent its decomposition. It was an extremely important element of survival.

Therefore, due to its fundamental value, it became the symbol of anything that lasted, such as lasting relationships and friendships. To this day, the Arabs pay respect to one another with bread and salt. Eating salt together is part of their hospitality practices.

The salt of the covenant of God

For this reason, from the very beginning, salt was integral to how Israel lived within the covenant with God. As we read in Leviticus, every single offering was to be accompanied by salt. Salt was the one symbol which was never absent from the altar! Salt was the symbol of the imperishableness of the love of Yahweh for His people. Salt was the symbol that God’s promises are lasting, that God’s covenant will endure forever and that God’s faithfulness will continue indefinitely.

God’s covenant, therefore – with Abraham and David; fulfilled in Jesus - was a covenant of salt: eternal and unbreakable! Flowing from God’s covenant of salt, God’s people shared covenants of salt with each other: at weddings; when friends gathered and at family gatherings. At these occasions they ate salt together; they celebrated the salt covenant!

So, this Christmas…

Let us keep perspective! This celebration is not about presents, lights, tinsel, fake snow or Santa Clause! This day is a celebration of God’s covenant of salt, going back thousands of years! God’s faithfulness and the unbreakable nature of His covenant and promises manifest itself in the birth of Christ…! Jesus is “God with us”; “God for us”.

So, during this time of love, peace and goodwill…share a covenant of salt as couples, friends and family… Let us reawaken the ancient ritual and share in a sacred rite that connects us to the very roots of our faith. Eating salt together celebrates God’s covenant with us – and provides the foundation for lasting relationships with one another.

Preek 27 Nov 2011

Kerssangdiens

“Lig vir die wêreld”

Kersfees is ‘n tyd wanneer ons vir mekaar geskenke gee. Hoekom gee ons geskenke?

Ons gee vir mekaar geskenke om te gedenk die geskenk wat God vir ons gegee. Jesus was God se geskenk aan ons. Hy het Jesus vir ons gegee omdat Hy ons ongelooflik liefhet. Hy het gesien dat die wêreld deurmekaar is en toe gee Hy sy seun om vir ons te wys hoe om die wêreld ‘n beter plek te maak.

Hier voor by die kersboom is daar ook ‘n geskenk – sal een van die kinders gou die geskenk kom oopmaak. Haal kers uit en steek dit aan.

In Johannes 8: 12 lees ons: “Ek is die lig vir die wêreld. Wie my volg sal nooit in duisternis lewe nie, maar sal die lig hê wat lewe gee.”

Jesus noem homself die lig vir die wêreld. In die Bybelse tyd was lig baie belangrik. Die mense het nie Eskom krag gehad nie – hulle kon nie net ‘n skakelaar druk en die lig gaan aan nie. Hulle het olielampies gebruik. Wanneer dit donker word, dan het hulle die lampies aangesteek en dan kon hulle  sien wat hulle doen in die huis.  Die mense was bang vir die donker – want dit was in die donker wat al die slegte goed gebeur het. Wanneer hulle die lampie aangesteek het, dan het die lig hulle veilig laat voel. Die lampies het ook mense bymekaar gebring. Omdat die mense bang was vir dit wat in die donker kan gebeur het hulle om die lampies gesit.

So, wanneer Jesus sê Hy is die Lig wat vir die wêreld gebore is, dan is dit dieselfde as die betekenis wat hierdie lampies vir die mense gehad het.

Net soos die lampies het Jesus, die Lig, gekom om die donker in ons weg te vat.

Ander woord vir die donker – ons sondes. Hy kom verlos ons van ons sondes. Hy laat sy lig in ons skyn, sodat ons vry kan wees. Sodat ons lig kan leef. Sodat ons met vrede kan leef.

Net soos die lampies laat Jesus se lig ons ook veilig voel.

‘n Kort storie om dit te verduidelik.  Dis van ‘n klein seuntjie wat saam met sy oupa in die berge gaan stap het. Toe hulle so end gestap tussen die rotse en die bome deur toe vra die oupa vir die seuntjie: “Weet jy waar ons is?” en die seuntjie antwoord: “nee”.

En die oupa vra: “weet jy waarheen ons oppad is?” en die seuntjie antwoord weer: “nee, ek weet nie.”

En die oupa glimlag en sê: “so, wat jy vir my sê is dat ons verdwaal is.”

En die seuntjie kyk op na sy oupa en sê: “nee, ek is nie verdwaal nie, ek is saam met jou”

Jesus, die lig vir die wêreld, is altyd daar om vir ons rigting te gee en ons veilig te laat voel.

Net soos die lampies bring Jesus se lig mense bymekaar.

Sy lig maak dat ons mekaar kan vergewe. Dat ons saam met mekaar ‘n pad kan stap al verskil ons van mekaar en dink ons verskillend en lyk ons verskillend. Hy sê nêrens dat ons  almal eenders moet wees nie, maar met sy lig in ons, kan ons wel lief wees vir mekaar, eensgesind wees en aanvaardend wees.

Wanneer Jesus se lig in ons laat skyn - Dan gee hy ook vir ons ‘n opdrag: ons moet sy lig laat skyn in die wêreld.

Matteus 5:13-16 "Here's another way to put it: You're here to be light, bringing out the God-colors in the world. God is not a secret to be kept. We're going public with this, as public as a city on a hill. If I make you light-bearers, you don't think I'm going to hide you under a bucket, do you? I'm putting you on a light stand. Now that I've put you there on a hilltop, on a light stand—shine! Keep open house; be generous with your lives. By opening up to others, you'll prompt people to open up with God, this generous Father in heaven.

Preek 20 Nov 2011

Mites wat ons lewe ingewikkeld maak
Jy sal oes wat jy saai

Vandag kom ons aan die einde van die kort preekreeks oor mites wat die lewe ingewikkeld maak. Eerste Sondag het ons gekyk na die mite dat God ‘n bloudruk plan of doel met my lewe het – dis eerder ‘n holistiese, groter prentjie plan. Verlede week het ons gepraat oor die mite dat die wiel draai – of dan karma teenoor genade. Vandag sluit ons af met die tema, “jy sal oes wat jy saai” of in ander woorde “wat jy insit, kry jy uit”. ‘n Ander naam daarvoor is ook “voorspoedsteologie” – dis ‘n gelowige se reg om voorspoedig te wees. Deur ons geloof is ons geregtig op sukses, voorspoed, rykdom en gesondheid.

Kom ons lees gou 2 tekste wat gebruik word vir hierdie beginsel:

Maleagi 3:10 “Bring die volle tiende na die voorraadkamer toe sodat daar iets te ete in my huis kan wees, en toets My hierin, sê die Here die Almagtige. Toets My of Ek nie die vensters van die hemel vir julle sal oopmaak en vir julle reën sal uitgiet, meer as wat julle kan gebruik nie”.

2 Kor 9:6 “Dink daaraan: wie karig saai, sal karig oes; en wie volop saai, sal volop oes”

Die idee wat hieruit afgelei word sê: as ek die regte goed doen, dan sal dinge vir my uitwerk en as ek die verkeerde goed doen, wel, dan gaan dit nie uitwerk nie. As ek bid, as ek my tiende betaal, as ek my beste doen vir ander mense, as ek hard genoeg glo, as ek gereeld vas – dan sal my lewe goed uitwerk en sal ek suksesvol wees.

Daar is egter baie verhale in die Bybel, en ek dink ons almal het ook al ervarings gehad wat wys dat dit nie altyd so werk nie. Een of ander tyd loop mens jou vas met hierdie tipe geloof. Een of ander tyd gaan dinge nie so goed uitwerk nie en dan veroorsaak dit ‘n geloofskrisis, want ek het dan alles reggedoen.

Dis dan wanneer sommige mense mos sê – jy het nie genoeg gebid nie, of nie genoeg gevas nie, of jy het nie hard genoeg geglo, dis omdat jy nie jou tiende gegee het nie. Dis hoekom dit nie uitwerk nie.

Daar is ‘n goeie voorbeeld daarvan in die Bybel – Psalm 73. In die Psalm lees ons van Asaf wat in ‘n geloofskrisis beland, want hy kyk na die mense om hom. Hy sien mense wat die verkeerde dinge doen, mense wat nie in God glo nie, hulle is oneerlik in hulle besigheid, hulle behandel mense met geen respek nie, en kyk hoe gaan dit met hulle. Hulle is ryk, hulle kinders is gesond. Dis mos nie fair nie, want ek doen al die regte goed en ek behandel mense goed, ek vermy die kwaad, maar dinge wil nie vir my uitwerk nie. So wat help dit dan om die Here te dien?

Daar is ‘n paar probleme onderliggend aan die idee “jy sal oes wat jy saai” of “uitkry wat jy insit”.

Eerstens sê jy daarmee – “ek is in beheer”.

Wat ek insit, is wat ek sal uitkry. Ek bepaal die uitkoms. Dit hang van my af. Hoe harder ek probeer hoe beter gaan dit met my gaan.

Dis soos ‘n masjien – ek gooi petrol in, ek gooi olie in sodat hy mooi glad loop. En as daar iets breek dan vervang ek die stukkende onderdeel met ‘n nuwe een, sodat hy weer reg is en mooi loop. Ek is in beheer van die masjien.  

Dis mos hoe baie mense na geloof ook kyk. Ek moet sekere goed doen om God se guns te wen sodat Hy my sal seën. Ek gooi die olie en petrol in. En as jy dan sukses behaal, dan is dit ek en die goed wat ek reg gedoen het wat uitgelig word. Die ander kant van die munt is dat as dit dan nie met my goed gaan nie – dan moet ek net harder probeer en harder glo, of meer bid, of meer geld gee.

Dis wat die volk in Jesaja se tyd ook gedoen het. Hulle het God se guns probeer wen en Hom tevrede probeer hou met die nakoming van godsdienstige wette en die godsdientige feeste.

Hoor net wat God via Jesaja toe aan die volk laat weet het:

 Jesaja 1:12-14 “Wie het julle gevra om my voorhowe te kom vertrap? Moenie langer julle nuttelose offergawes bring nie…julle nuwemaansfeeste en feesgetye haat Ek. Hulle is vir my ‘n las, Ek is moeg daarvoor.”

Hulle het teveel op die feeste en wette gefokus en te min op God.

Ons moenie altyd probeer om so in beheer te wees nie. Ons kan nie vir God probeer beïndruk nie. Ons moet leer – alles is ‘n gawe van God. Ek ontvang dit uit Sy hand. Hy gee vir my talente wat ek moet gebruik en waarmee ek hard moet gaan werk. Alles is genade en ons wil heeltemal teveel daarvan vir onsself toe-eien.

Dis soos Koos du Plessis sing in sy Gebed:

Hy het baie dinge probeer en toe het hy ontdek:  “Wat ek is, is net genade; Wat ek het, is net geleen”

Gebaseer op ‘n skeefgetrekte beeld van God

Kom ek verduidelik dit met ‘n storie. Gedurende die Tweede wêreldoorlog was die mense van die Suidsee eilande vir die eerste keer blootgestel aan die modern wêreld toe die Amerikaanse soldate daar geland het. Voor dit het hulle nog op baie tradisionele maniere geleef. Die Amerikaanse weermag het die eilande as tydelike basisse gebruik. Hulle sou daar land, die vrag aflaai en dan weer vertrek. Vir die eerste keer is die mense blootgestel aan goed soos sigaretaanstekers waarmee jy dadelik kon vuurmaak, stootskrapers waarmee hulle bome kon platstoot om ‘n landingstrook te maak, jeeps, modern wapens, radios, yskaste en dies meer. Die mense was gefasineerd met hierdie vragte wat afgelaai is en hulle gevolgtrekking was dat die mans wat die vragte gebring het moet gode wees.

Die mite dat jy “sal oes wat jy saai” sien vir God soos wat die mense van die Suidsee-eilande die mans op die vliegtuie gesien. Jy sien vir God as die een wat net die vragte moet kom aflaai. As ek al die regte goed doen, dan moet God jou mos seën met die goeie vragte – die vragte van gesondheid, en sukses, en voorspoed en geluk. 

Die sanger Mary J. Blige het gesê: “My God is a God who wants me to have things. He wants me to bling. He wants me to be the hottest thing on the block. I don t know what kind of God the rest of y’all are serving, but the God I serve says, ‘Mary, you need to be the hottest thing this year, and I’m gonna make sure you re doing that’.”

As dit my siening van God is, dan is ek besig om vir God te verander om by my aan te pas, in plaas daarvan dat ek vir God toelaat om my te verander. God is nie daar om my te verheerlik nie – ons word geroep om Hom te verheerlik.

En dan laastens – die mite van “oes wat jy saai” dui op onvergenoegdheid.

Onvergenoegdheid beteken ek sukkel om tevrede en dankbaar te wees. Ek wil weer lees wat Koos du Plessis gesing het “Wat ek is, is net genade; Wat ek het, is net geleen”

‘n Dankbare en tevrede mens is iemand wat verstaan dat alles net genade is.

As ek gou kan teruggaan na die twee teksgedeeltes wat ek aan die begin gelees het – Maleagi 3:10 en 2 Korintiers 9:6.

As jy die 2 tekste net so uitlig dan gaan dit gebruik kan word om die gedagte van wat jy “saai sal jy oes” te regverdig. Mens sou dit maklik kon interpreteer as tekste waarmee ons vir God kan manipuleer om Sy seën te kry. Dis nie wat die tekste wil sê nie.

As ons bietjie dieper gaan kyk, dan sal jy sien dat albei die tekste word geskryf in die konteks van dankbaarheid. Om iets te gee, of dit nou geld, of my tyd, of my gebede is, is nie ‘n saketransaksie om iets van die Here te kry nie. Mense wat aan Hom behoort weet dat alles wat hulle het en is, is as gevolg van sy genade en daarom gee jy omdat jy dankbaar is daarvoor. En ja, mens kry iets terug in die proses, maar dis nie iets waarop jy kan aanspraak maak of kan verwag nie, dis ‘n bonus, dis maar net iets waarvoor jy kan dankie sê.

Soos Paulus skryf in 1 Timoteus 6: 6-7 “Die godsdiens is 'n groot wins as iemand tevrede is met wat hy het, want ons het niks in die wêreld ingebring nie; ons kan ook niks daaruit wegneem nie.”

Wil afsluit met ‘n paar vrae:

• Probeer ek teveel om in beheer van my eie lewe te wees? Wat is daar wat ek moet oorgee aan God? Wat moet ek opgee?
• Wat is my beeld van God? Sien ek vir God as die een wat aan my moet voorsien? Wat die vragte moet aflaai? Of sien ek Hom as die genadige God, die een wat ek moet verheerlik deur my lewe? Die een wat my wil verander?
• Is ek iemand wat besef dat alles net genade is en dat ek daarom met ‘n dankbare hart moet leef? Dat ek moet gee uit dankbaarheid, nie omdat ek iets terug verwag nie.

Preek 13 Nov 2011

Mites wat ons lewe ingewikkeld maak

Die wiel draai

Vanoggend gaan ons voort met die reeks oor “mites wat ons lewe ingewikkeld maak”. Geoordeel aan gesprekke die afgelope week het ek daarin geslaag om julle te laat dink met die preekreeks. Dis great – dit is die bedoeling. Verlede week het ek gepraat oor ‘n teks wat gebrekkig vertaal is en hoe belangrik dit daarom is om meer moeite met die Bybel te doen. Daar is ‘n website waar julle dit kan gaan doen - www.biblos.com.

Vandag praat ons oor die tema of mite: “die wiel draai”. ‘n Ander naam daarvoor is Karma – dit beteken: “jy kry wat jy verdien”. Boontjie kry sy loontjie.

Ons almal was mos al by die dokter. As mens die eerste keer by die dokter kom, dan vul jy mos ‘n vorm in waarin jy vrae antwoord oor jou en jou familie se mediese geskiedenis. Dis dieselfde as jy lewensversekering uitneem. Jy moet vrae antwoord oor kanker, hartsiektes, bloedsiektes en allerhande goed wat dalk vroeër in jou familie voorgekom het. Die rede daarvoor is dat baie van die kwale word mos geneties oorgedra en maak jou daarom meer vatbaar daarvoor. Dis goed wat van jou voorsate af aan jou oorgedra kan word.

Ons het dieselfde beginsel onlangs in die VSA gesien met die finansiële krisis wat daar onstaan het. Mense het ‘n klomp skuld gemaak wat hulle nie kon terugbetaal nie en dit het die hele Amerikaanse finansiele sisteem in duie laat stort. Die effek daarvan is dat komende generasies die skuld van die vorige generasies gaan moet terugbetaal. Ek het iewers gelees dat alle babas wat in die volgende 5 jaar in die VSA gebore gaan word, by geboorte reeds $2000 skuld gaan hê. Hulle betaal vir die foute van hulle voorsate.

Punt is: die keuses wat ons maak het ‘n impak en ‘n invloed op die volgende generasies.

Hierdie beginsel geld as dit kom by goed soos genetiese siektes of finansiële skuld, maar dit raak ‘n probleem wanneer ons hierdie beginsel in ons geloofslewe begin toepas. Veral wanneer ons vir God daarby begin betrek. Dit raak ‘n probleem wanneer ek byvoorbeeld sou sê dat die hartsiekte wat ek het, is ‘n straf van God as gevolg van iets wat my pa verkeerd gedoen het, of as gevolg van iets wat ek dalk verkeerd gedoen het. Of die finansiele moeilikheid waarin ek is, is ‘n straf vir iets wat ek vroeër verkeerd gedoen. M.a.w. dis God wat die wiel op my laat draai. Ek kry maar net wat ek verdien. En as ek dan sekere goed doen, dan sal dit weer beter gaan met my.

Kom ek noem so ‘n paar voorbeelde.

Ons ken iemand met wie dit ‘n paar jaar gelede finansieel en andersins goed gegaan het, maar op die oomblik kry hulle finansieël swaar en daar is siekte in hulle familie. Hulle beleef dit nou as God wat hulle straf vir goed wat hulle verkeerd gedoen, soos ‘n egskeiding wat in die familie gebeur het.

Ek het ookal te doen gehad met mense wat sê dat die goed wat gebeur, is die gevolg van ‘n oupa of pa wat aan die Vryemesselaars beweging behoort het. Of dit gaan sleg omdat ek geskei is, of ‘n aborsie gehad het, of ‘n buitegtelike kind het, of omdat ek met my belasting gekroek het. God straf my vir die goed, dis karma, ek kry wat ek verdien – dis die wiel wat draai.

En dan kry jy natuurlik ook mense wat hulle verlekker in die gedagte van karma. Veral as dit gebeur met iemand wat hulle nie van hou nie, of iemand wat hulle te na gekom het. Dan is die goed wat gebeur hulle verdiende loon. Die wiel draai – jy kry maar net terug wat jy uitgedeel het. Soos ‘n vriendin van ons wat tong in die kies opgemerk het: “karma is a slow animal, but she’s thorough”. Karma word dan gebruik om wraak te neem.

Dis wat my betref ‘n baie wrede teologie want dit veroorsaak ongelooflike angs en vrees by mense.  Terwyl God wil hê dat ons vry moet wees van vrees en angs. Ek wil sover gaan om te sê dat dit onbybels is.

Die gedagte word hoofsaaklik gebaseer word op 2 teksgedeeltes wat verkeerd verklaar word.

Eksodus 20: 5-6 - “Jy mag hulle nie vereer of dien nie, want Ek, die Here jou God, eis onverdeelde trou aan My. Ek reken kinders die sondes van hulle vaders toe, selfs tot in die derde en vierde geslag van dié wat My haat, maar Ek betoon my liefde tot aan die duisendste geslag van dié wat My liefhet en my gebooie gehoorsaam.”

Jeremia 31: 29 – “Die vaders het groen druiwe geëet, en die kinders se tande het stomp geword”

Die gedagte dat God straf tot in die derde en vierde geslag is ‘n verkeerde interpretasie van Eksodus 20. In ou Israel was die man die hoof van sy hele nageslag. Omdat die mense so vroeg getrou en kinders gehad het, het jy dikwels 3-4 geslagte in een huishouding bymekaar gehad met die pa dan as die hoof. So, as enigiemand in daai huishouding iets verkeerd doen, dan beïnvloed dit daai hele huishouding – al die geslagte. Dit gaan met ander woorde nie oor iets wat oorgedra word van geslag tot geslag nie, dit gaan oor almal in die huishouding wat beinvloed word deur 1 persoon se aksies.

Dit word ook alles uitgekanseleer deur God se liefde en seën tot aan die duisendste geslag. So, ‘n individu se oortreding beinvloed net sy familie, maar God se liefde en seën strek oor duidende geslagte.

Dieselfde met die teks oor Jeremia. Die gedeelte word aangehaal om te sê dat die vaders se sondes gaan ‘n invloed op die kinders hê, maar vers 30 word geignoreer.

Jeremia 31:30 sê: “Elke mens sal oor sy eie sonde sterf: wie groen druiwe eet, se tande sal stomp word.”

Dit word ook bevestig deur Esegiël 18:1-4 - “Die woord van die Here het tot my gekom: “Waarom gebruik julle in die land Israel hierdie spreekwoord: “ ‘Die vaders eet groen druiwe, en dan word die kinders se tande stomp’? “So seker as Ek leef,” sê die Here my God, “julle sal nie meer dié spreekwoord in Israel gebruik nie. Al die mense behoort aan My, vaders en kinders is Myne. Dit is die mens wat sondig wat sal sterf.”

Dus elkeen word vir sy eie sondes verantwoordelik gehou. Kinders gaan nie vir hulle voorsate se sondes gestraf word nie. Daar is ‘n paar ander tekste wat dit ook vir ons bevestig wat ek gou vir julle wil wys.

Deuteronomium 24:16 - “Vaders mag nie oor die optrede van kinders en kinders nie oor die optrede van vaders doodgemaak word nie. Elkeen kan net vir sy eie sonde die doodstraf kry.”

Job 21:19 – “Spaar God dan sy rampe op vir die goddelose se kinders? God moet hom tog straf dat hy dit self weet!” 

Wat help dit God straf die kinders vir die vaders se sondes? Dis mos die vaders wat gestraf moet word.

Dis wat ons lees in die OT, in die NT word dit nog meer konkreet vir ons bevestig deur Jesus. In Jesus het God die sirkel gebreek. Die dag toe Jesus al ons sonde op Hom geneem en in ons plek gesterf het – het God gesê, ek stop die wiel. Ek stop karma. Jy gaan nie kry wat jy verdien nie – ek gaan vir jou gee wat jy nie verdien nie. Ek gaan vir jou genade gee. Ek gee vir jou ‘n nuwe begin. As mens glo jy word nou gestraf vir vorige sondes, hoekom het Jesus dan gesterf? Jesus het alles kom wegvat.

In Romeine 3: 23-24 skryf Paulus – “Almal het gesondig, en het nie deel aan die heerlikheid van God nie, maar hulle word, sonder dat hulle dit verdien, op grond van sy genade vrygespreek vanweë die verlossing deur Jesus Christus.”

En Romeine 5: 8-10 – “Maar God bewys sy liefde vir ons juis hierin dat Christus vir ons gesterf het toe ons nog sondaars was. Aangesien ons nou vrygespreek is op grond van sy versoeningsdood, staan dit soveel vaster dat ons deur Hom ook van die straf van God gered sal word. Aangesien ons, toe ons nog vyande was, deur die dood van sy Seun met God versoen is, staan dit soveel vaster dat ons, noudat ons versoen is, deur die lewe van sy Seun gered sal word.”

Die sirkel is gebreek. Die wiel draai nie meer. Karma is dood. Ons is vry.

Ek wil afsluit met ‘n quote deur Paul Hewson, beter bekend as Bono die hoofsanger van U2. In ‘n onderhoud met ‘n joernalis het hy die volgende gesê.

“…the thing that keeps me on my knees is the difference between Grace and Karma. At the centre of all religions is the idea of Karma. You know, what you put out comes back to you: an eye for an eye, a tooth for a tooth, or in physics—in physical laws—every action is met by an equal or an opposite one. And yet, along comes this idea called Grace to upend all that…. Love interrupts, if you like, the consequences of your actions, which in my case is very good news indeed, because I’ve done a lot of stupid stuff.”

Preek 06 Nov 2011

Mites wat ons lewe ingewikkeld maak:

God het ‘n doel/plan met alles

Ons begin vandag met die ‘n kort reeks: Mites wat ons lewe ingewikkeld maak. Ek het besluit om so ‘n reeks te doen omdat ek in die afgelope paar maande in ’n paar gesprekke met mense was waar die goed ter sprake gekom het. En omdat dit regtig geloofsworstelings veroorsaak het. Vandag gaan dus oor die mite dat daar ‘n doel met alles is. Of soos ek ook al gehoor het – alles is vooraf bepaal, daar is ‘n blueprint vir jou lewe, jou strepie is getrek, jy kan niks daaraan verander nie. Dit is nou maar eenmaal God se wil en ons moet dit maar aanvaar.

Kom ek noem so ‘n paar voorbeelde:

Toe ek op skool was in die laat 1980’s – het ons een jaar die tyding gekry dat ‘n ou wat die vorige jaar in matriek was, in Angola doodgeskiet is. Een van die dominees op die dorp het toe by die skool vir ons kom sê – moenie worry nie, daar is ‘n doel met alles.

Dit was ook die tyd toe die pedofiel Gert van Rooyen so in die nuus was oor ‘n paar skoolmeisies wat verdwyn het in Kempton Park. Ek onthou nog hoe ‘n dominee van Kempton Park gesê het daar is ‘n doel daarmee. Erger nog hy het ook geweet wat die doel is – die kinders is ontvoer sodat Kempton Park tot bekering sal kom.

Ek het ook al gehoor dat iemand sê dat arm mense moet hulle armoede aanvaar, want dit is God se doel met hulle.

En ek het al gesien dat mense ongelooflik angstig en vreesagtig raak, want sê nou maar net ek mis God se doel vir my lewe? Sê nou ek trou met die verkeerde persoon of doen die verkeerde werk?

Op ‘n minder ernstige noot – die van julle wat die rugby wêreldbeker gevolg het, sal onthou dat Frans Steyn seer gekry het en toe vervang is met Zane Kirchner. Zane Kirchner se reaksie was om in die media te sê dat dit deel van God se doel met sy lewe is om as plaasvervanger gekies te word. Ek het nogal gewonder wat Frans Steyn daarvan sou sê. Was dit God se doel dat hy moes seerkry?

Ek het agtergekom dat mense gebruik veral hierdie gedagte wanneer dinge buite beheer voel en wanneer dinge nie sin maak nie. Ek het nog nooit iemand dit hoor sê wanneer goeie goed gebeur nie. Toe my 84 jarige ouma oorlede is – het niemand gesê dat daar ‘n doel daarmee is nie. Ons het almal gesê – dankie Here dat sy ‘n lang en vol lewe gehad het. Ons sê daar is ‘n doel met alles wanneer ons dinge nie verstaan nie en ons wil probeer sin maak daarvan.

Ek het al gesien dat mense gewoonlik op 2 maniere reageer as jy vir hulle sê ‘daar is ‘n doel/plan met alles’. Of dat dit God se wil was. Kom ek verduidelik dit met ‘n voorbeeld.

‘n Dogtertjie van 4 jaar oud word deur ‘n dronk bestuurder raakgery. Sy beland in die hospitaal en na weke se swaarkry, sterf sy.

Die een gesin word getroos deur die gedagte dat God dit nie sou laat gebeur as hy nie ‘n doel daarmee gehad het nie. Ons weet dalk nie nou wat die doel is nie, maar ons kan weet dat God wel ‘n doel het. Dit bring vir hulle troos.

‘n Ander gesin in dieselfde situasie kan onder dieselfde omstandighede ‘n geloofskrisis beleef. Kan ‘n goeie God werklik ‘n doel daarmee hê om ‘n onskuldige dogtertjie te laat sterf? Het God werklik alles so bewerk dat die dronk man op daardie spesifieke tyd teveel drink en dan die kind raakry? Was dit regtig God se wil? Soos iemand gesê het: Met so ‘n God het mens mos nie ‘n duiwel nodig nie.

Ek wil julle gou vat na 2 tekste wat baie keer gebruik word om te sê dat God ‘n doel met alles het – een teks uit die OT en een uit die NT. Ons gaan dit so bietjie unpack.

Ps139:13-16

Veral vers 16 word gebruik om te sê dat God ‘n uitgewerkte plan vir ons lewe het. Maar dis nie wat die teks wil sê nie, veral nie as jy dit lees as deel van die hele paragraaf en psalm nie. Wat dit wil sê is, dat van die begin van my lewe af, het God my al geken en was Hy betrokke by my lewe. My hele lewe lê soos ‘n oop boek voor Hom – Hy ken my en is besig met my. So, Hy bepaal nie my pad vooraf nie, Hy ken my en Hy stap ‘n pad saam met my. Hy is heeltyd besig om my lewensboek saam met my vol te skryf.

Die teks in die NT is  Matteus 10:29-31.

“sonder die wil van die vader” - Hieruit word afgelei dat God ‘n doel het met alles wat gebeur. Die probleem is egter dat hierdie nie die regte vertaling van die Grieks is nie.

Die Grieks “Aneu tou Patros”  beteken letterlik “not without the father”.

Dis nogal ‘n groot verskil in betekenis. ‘n Teologiese idee is in die teks invertaal. Dis hoekom dit so belangrik is om verskillende vertalings te lees en tekste te vergelyk.

Die ooreenstemmende teks in Lukas 12: 6 vertaal dit beter - “tog word nie een van hulle deur God vergeet nie.”

Die OAV vertaal Matteus 10 meer getrou aan die Grieks “nie een mossie sal op die grond val sonder julle vader nie.” 

Die teks het niks te doen met God se wil, of sy doel nie. Die mossie val nie omdat dit God se wil is nie, of omdat hy ‘n doel daarmee het nie. Dit teks wil wel vir ons sê dat wanneer die mossie val, dan weet God daarvan en Hy vergeet nie.

Of anders gesê – dit is nie God se wil of sy doel dat die dronk ou die dogtertjie raakry nie, maar Hy is daar om ons te troos en ons te help om deur die trauma te kom. Net soos wat hy nie van die mossie sal vergeet nie, net so sal hy ook nie van ons vergeet nie.

So, “daar is ‘n doel met alles” is ‘n mite wat ons lewe onnodig ingewikkeld maak as ons dit verstaan dat God ‘n blueprint plan vir ons lewens het en ons is nou maar eenmaal slagoffers van Sy plan.

Die ironie is mos dat as ek dink God het ‘n doel met alles en Hy het ‘n blueprint vir my lewe, dan perk ek eintlik vir God in, want dan kan Hy ook niks doen buite hierdie blueprint nie en Hy kan ons nooit verras nie of nuwe goed doen nie. Dis nie die kreatiewe, vernuwende en almagtige God wat ek in die Bybel leer ken nie.

Met dit alles gesê glo ek nog steeds dat God ‘n doel vir ons het – ek dink net nie dit werk soos wat ek dit tot dusver verduidelik het nie.

Kom ek wys gou vir julle wat is God se doel/plan vir elkeen van ons.

Johannes 6: 39 ““En dit is die wil van Hom wat My gestuur het: dat Ek van almal wat Hy My gegee het, nie een verlore sal laat gaan nie, maar hulle almal op die laaste dag uit die dood sal laat opstaan.”

God se doel is dat ons Hom sal ken en met Hom in ‘n verhouding moet leef.

Romeine 12: 2 “Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie, maar laat God julle verander deur julle denke te vernuwe.”

God se doel is om ons denke en ons karakters te verander, sodat ons beter mense sal wees

Psalm 131:2 “Ek het rus en kalmte gevind. Soos 'n kindjie wat by sy moeder tevredenheid gevind het, so het ek tevredenheid gevind.”

God se doel is dat ons met rustigheid en vrede sal beleef, nie met angstigheid en vrees nie.

Matteus 22: 39 “En die tweede, wat hiermee gelyk staan, is: ‘Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.’”

Ons moet lief wees vir ander mense en uitreik na hulle.

1 Tessalonisense 4:3 “Dit is die wil van God dat julle heilig moet lewe. Weerhou julle van onsedelikheid.”

Dat ons met integriteit sal lewe en goeie voorbeelde en rolmodelle sal wees.

1 Tessalonisense 5:18 “Wees in alle omstandighede dankbaar, want dit is wat God in Christus Jesus van julle verwag.”

Dat ons met dankbaarheid moet lewe. In alle omstandighede – goed en sleg.

Prediker 8:15 “Ek het vreugde aanbeveel: daar is niks beter vir die mens in hierdie wêreld nie as dat hy eet en drink en vrolik is onder al sy geswoeg tydens die lewe”

Dis wat God vir ons gun in hierdie harde wêreld. Ons moet die lewe geniet en die meeste daarvan maak.

Romeine 8:28 “Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is.”

Dat ons sal weet dat die lewe nie perfek is nie. Dat alles nie altyd gaan uitwerk soos wat ek wil hê dit moet nie. Dat daar gaan slegte goed gebeur. En dinge gaan nie altyd sin maak nie en ek gaan nie al die antwoorde hê nie. Maar dis sy wil dat ons sal weet dat Hy sal alles ten goede laat uit werk.

Hy sal die son weer laat skyn. Hy sal ons laat aansit by ‘n feesmaal en ons laat rus by groen weivelde. Op die ou end is dit Sy wil dat ons sal weet dat geen dood, of hoogte of diepte of enigiets in die skepping my ooit kan skei van van sy liefde nie.

Preek 23 Okt 2011

Psalm 90

Ek was Woensdagmiddag by iemand wie se ma Dinsdagaand skielik in haar slaap oorlede is. Ons het so gesit en gesels onder andere oor die dood wat so finaal is. Ek het besef hoe moeilik ons oor die dood praat – dis asof ons bang is om daaroor te praat – dit terwyl die dood so ’n integrale deel van die lewe is.

In die fliek “Star Trek Generations” sien die  bose Dr. Soran tyd:  “You can try to avoid it with doctors, medicines, new technologies ... but in the end, time will hunt you down, and make the kill!”

Lees Psalm 90: 3-6

Die dood is ongelukkig deel van die lewe. Dis omtrent die enigste ding in hierdie lewe waarvan ons almal seker kan wees. Daarom het ek gedink dat ek vanoggend hieroor wil gesels.

Wanneer jy jonk is, lyk die lewe of dit vir ewig gaan aanhou. Praat met ’n  kind oor dood en sy begrip daarvan is beperk. Praat met ’n tiener: “Sterf?, nie nou-al nie!”.  Die 20-plussers sal weer sê: “Verseker… maar eers eendag!” Die 40-plussers sal weer op hulle beurt sê: “Nie nou al nie, maar ek het waarskynlik die halfpadmerk bereik.”

As mens by die 70 plus kom, dan begin jy aanvaar dat die dood dalk nie meer ver is nie.

Soos ‘n gelowige 70 jarige eenkeer gesê het:  “With faith in God, death is my friend. The hope of dying is the only thing that keeps me alive.”

Ek het hierdie statistiek raakgelees oor die VSA. Uit elke 100,000 persone, bereik 88,361 50 jaar.  Meer as 70,000 maak dit tot 70 jaar en amper 17,000 word 85 of meer.

Dis presies in lyn met Psalm 90 vers 10: “Ons lewe maar sewentig jaar, of, as ons baie sterk is, tagtig, en dié is vol swaarkry en leed. Dit is gou verby, ons vlieg na ons einde toe.”

Die vraag is: wat doen ek met die 70-80 jaar wat vir my gegun word?

Hiermee help Psalm 90 ons ook. Vers 12: “Leer ons ons dae so gebruik dat ons wysheid bekom.”

In die eerste paar verse wat ek nou-nou gelees het erken die skrywer dat die lewe kort is, dat die dood ongelukkig deel is van die lewe. Hy erken dat ons nie daarby verby kan kom nie. Wanneer hy dit besef raak hy nie depressief nie, hy raak vir God kwaad daaroor nie, hy vra ook nie vir God dat God hom moet red van die dood nie of dat Hy die tyd moet laat stilstaan nie, hy vra ook nie vir onsterflikheid nie.

Hy sê vir God – die dood is ‘n realiteit, ek gaan nie daarvan kan wegkom nie. So, Here, leer vir my wysheid om my lewe ten volle te leef en die meeste daarvan te maak.   

Soos iemand oor hierdie vers gesê het: “If ‘wisdom’ means the art of living, then the ability here asked of God is a petition to say ‘yes’ to life and to live that ‘yes’.

Dit gaan nie oor hoe lank jy lewe nie, dit gaan oor wat jy met jou lewe maak.

Hierdie wysheid waarvoor die skrywer vra beteken ‘n paar dinge, veral as ons kyk na Prediker en Spreuke.

Ons moet ons tyd baie versigtig gebruik.

Ons moenie ons tyd omwens of mors nie. Die lewe is heeltemal te kort daarvoor. Selfs 5 minute kan gebruik word om iets konstruktiefs te doen. Ons moet die beste gebruik maak van elke dag en elke geleentheid wat die Here oor ons pad bring.

Om met wysheid te leef beteken dat ons naby aan God moet leef.

In die lied “God is liefde” sing ons dat God ons eerste liefgehad het en dat ons uit hierdie bron van liefde kan leef. God se liefde maak ons meer, dit empower ons, dit maak ons vry om werlik te gaan leef. Wysheid beteken om met hierdie liefde en uit hierdie liefde te gaan leef. 

God help ons ook om perspektief te behou. Ons leef in ’n wêreld waar mense vasgevang raak in materiële dinge, om geld te maak en suksesvol te wees en status te hê. God help ons om te besef daar is belangriker dinge in die lewe – soos familie en vriende, plekke om te sien wat jy graag wil sien, om die goed te doen waarvoor jy lief is.

Wysheid leer vir ons dat die lewe werklik belangrik is.

Jesus het gesê: “Ek het gekom om vir julle die lewe in oorvloed te gee.” Daarom moet ons leef asof elke dag ons laaste is. Ons moet die beste maak van elke oomblik en elke geleentheid wat die Here oor ons pad stuur. Ons moenie aan die einde van ons lewe kom en spyt wees oor ’n klomp goed nie.

Gandolf, die wyse ou man in die “The Lord of the Rings” boeke het dit baie goed opgesom:  “All you have to do is decide what to do with the time that’s been given you.”

Ek wil afsluit met ’n storie wat alles saamvat:

Dit speel af by ’n universiteit. Op die eerste dag van die nuwe jaar in ’n eerstejaarklas het die professor vir die klas gesê: hulle moet die ander studente rondom hulle groet en hulleself voorstel. Een van die mansstudente draai toe om en daar sit ‘n ’n ou tannie agter hom met ’n groot glimlag en sy sê vir hom: “Hi, my naam is Rose en ek is 87 jaar oud. Ek het altyd daaroor gedroom om ’n universiteitsgraad te hê en nou gaan ek dit kry.”

Rose het ’n legende op die kampus geword. Op ’n keer het hulle haar gevra om die gasspreker te wees by die universiteit se sport dinee. In haar toespraa toe sê sy die volgende:

“We do not stop playing because we are old; we grow old because we stop playing. There are only four secrets to life.1. You have to laugh every day. 2. You've got to have a dream. When you lose your dreams, you die. 3. There is a huge difference between growing older and growing up. Anybody can grow older. That doesn't take any talent or ability. The idea is to grow up by always finding the opportunity to change. 4.  Have no regrets. The elderly usually don't have regrets for what we did, but rather for things we did not do. The only people who fear death are those with regrets.”  

’n Week na hulle gradeplegtigheid is Rose oorlede. 2000 studente het haar begrafnis bygewoon, want by haar het hulle geleer dat dit nooit te laat is om alles te wees wat God vir jou in gedagte het nie.