Preek 19 Junie 2011

R12 afsluiting en viering

So kom ons nou aan die einde van die R12 kursus. Vanoggend gaan ‘n afsluiting en viering van die kursus wees. Viering van die wat ons geleer het, maar ook van dit wat nou voorlê. Want die uitdaging is om nou dit wat ons geleer te gaan uitleef. Heel aan die begin het ek mos gepraat daaroor dat Christene dikwels in kompartemente leef – jy het jou geloofslewe en werkslewe en dies meer. En die uitdaging is om ons geloof geintegreerd uit te leef. So dis nou maklik om die kursus ook in ‘n kompartement te plaas, sonder dat dit teveel invloed het in my lewe.

Ek wil vanoggend se diens in 3 dele opdeel. Eerstens gaan ons teugdink en onthou wat God gedoen het, dan gaan ons vir God eer vir wat Hy gedoen het en laastens gaan ons vorentoe kyk.

Om te onthou en terug te dink is belangrik. Daar is mos ‘n spreekwoord wat sê, as jy wil weet hoe om vorentoe te gaan, is dit belangrik om te onthou waar jy vandaan kom. In die Bybel sien mens dit ook baie keer, veral in die Ou Testament waar God gereeld vir die volk herinner waar hulle vandaan kom. Trouens daar is ‘n hele boek wat daaraan gewy word – Deuteronomium.

Dis eintlik een lang preek deur Moses op die Woestynvlaktes, oos van die Jordaan, voordat hulle in die beloofte land ingaan en voordat Moses sou sterf. Moses is eintlik maar net besig om die volk te herinner aan alles wat hulle oor die afgelope jare beleef het – verlossing, rebelering, oorloë, versorging, gebooie, leiding van God. Hulle moet dit onthou sodat hulle voorbereid is vir die trek en die lewe in die beloofde land.

En die rede vir onthou: As mens vergeet wat God in die verlede gedoen het, dan begin jy teveel fokus op dit wat jy nie het nie, in plaas daarvan om te fokus op dit wat jy wel het en dankbaar daarvoor te wees. As jy onthou wat God gedoen het, dan bemagtig dit jou vir dit wat voorlê.

So as ek terugkyk oor die afgelope 6 weke – dan onthou ek dat God vir ons geleer het, dat Hy die beste met ons werk, as ek myself volledig aan Hom oorgee. Met oorgawe ontvang mens nuwe lewe, vrede, hoop, liefde, vryheid, lewe in oorvloed. Jy kry perspektief oor die lewe en oor wat regtig belangrik en wat nie.

Ek het ook geleer dat God ons denke wil vernuwe sodat ons volgens Sy wil kan leef. Want sy wil is die beste vir ons lewe.

Ek het geleer dat ons moet vrede maak met wie ons is, dat ons onsself moet sien soos God ons sien. Dat ons ontslae moet raak van dit wat ons minder maak en ons terughou.  

Ek het geleer wat dit beteken om egte fellowship te beleef. Dat ons mekaar nodig het, en moet opbou en bemagtig.

En verlede week het ek geleer dat ons die kwaad en onreg wat ons in die lewe beleef kan oorkom deur die proses van vergifnis, gebed en deur goed te doen.

Ek onthou ook elke email wat ek gekry het van gemeentelede oor hulle belewenis van die kursus; al die gesprekke wat daar op die gemeente se facebook blad was; die ervarings wat ons hier beleef het met die papiertjies wat verbrand is en die klippe wat gepak is; al die gesprekke in die kleingroep. So, ek kan terugkyk en sien hoe God met ons was en hoe Hy ons geleer en gevormhet, die afgelope 6 weke.

En dit bring my dan by die tweede gedeelte van vanoggend se diens. Ons kan maar net vir God die eer gee. In Psalm 115:1 lees ons: “Nie aan ons nie, Here, nie aan ons nie, maar aan u Naam kom die eer toe, want dit is U wat liefde en trou bewys.”

Ons bring eer aan God deur ons sang, deur aanbidding, deur ons Godstories vir mekaar te vertel, maar veral ook deur die manier waarop ons ons lewe leef.

Om eer aan God te bring wil ek nou gou kans gee vir ‘n paar Godstories. Is daar dalk van julle wat gou in ‘n sin of twee wil vertel wat julle die afgelope 6 weke geleer het? Daarna gaan ons vir God eer gee deur ‘n lied te sing.

Dit bring my dan by die derde deel van vanoggend se diens. Ons gaan nou vorentoe kyk. Dit gaan oor die vraag: Hoe behou ek dit wat ek geleer het en gaan leef daarmee?

Lees gou Spreuke 3: 1-6

Belangrikste ding is: vertrou God. Dit gaan nie oor reëls wat nagekom moet word nie, dit gaan daaroor om meer en meer godsdienstig te raak nie of harder te probeer nie. Dit gaan wel oor: Wees oop, wees eerlik, moenie so hard wees op jouself nie, aanvaar dat jy gaan foute maak. Dis ‘n journey waar dit vir jou gaan voel of jy soms 1 tree vorentoe en 2 treë terug gaan gee. En dis OK, solank jy net vashou aan dit wat God jou geleer het, en solank jy net op God vertrou.

Daarmee saam – leef jou lewe in gemeenskap met ander gelowiges. Ek het in die week ‘n oulike email gekry. Die storie van die ystervarkies. Dit was ‘n koue wintersnag en die ystervarkies het besef, die enigste manier om warm te word is as hulle styf teen mekaar lê. Maar die problem was, as hulle te styf teen mekaar is, dan steek hulle penne mekaar. En hulle het toe weer wegbeweeg van mekaar af en dan weer koud gekry. Hulle het toe ‘n keuse, hulle kan wegbeweeg en doodgaan van die koue of maar saamleef met die steke van hulle penne. Die moral van die storie – die beste verhoudings waaruit ons die meeste groei en leer, is nie die wat perfekte mense bymekaar bring nie – die beste verhoudings is wanneer ons leer om met die foute van ander mense saam te leef, sodat ons saam kan groei. Ons het mekaar nodig – om bymekaar te leer, om mekaar op te help, te troos en mekaar te ondersteun om die dinge wat ons van God leer te kan uitleef. En soms gaan dit dalk ongemaklik en stekelrig wees, maar dis ook die beste manier om bymekaar te leer. Dis hoekom kleingroepe ook so goed is vir ‘n mens.

En laastens – ons het ‘n roeping om God se ambassadeurs in hierdie wêreld te wees. Ons verteenwoordig God in die wêreld. In die manier hoe ons ons werk doen, hoe ons mense hanteer, hoe ons verhoudings bou, hoe ons brûe bou. En ons hoef nie perfek te wees nie, ons gaan foute maak, maar die manier hoe ons ons foute regmaak is ook ‘n getuienis. Ons het ‘n roeping om Romeine 12 uit te leef. 

Om op te som:

Mag ons onthou dit wat ons die afgelope 6 weke geleer het.

Mag ons elke dag vir God die eer gee vir dit wat Hy gedoen het en steeds elke dag besig is om te doen.

Mag ons vorentoe kyk en gaan leef met dit wat ons geleer het.

Mag ons God se leiding vetrou, mag ons mekaar vertrou en opbou en mag ons egte ambassadeurs in hierdie wêreld wees.

Preek 12 Junie 2007

Oorkom die kwaad wat jou aangedoen is

Verlede jaar in November het ek op Melkbosstrand ‘n couple getrou. Hulle was albei in hulle laat veertigs en albei se tweede huwelikke. Hulle het dit beleef as ‘n tweede kans wat hulle gekry het en het baie uitgesien na ‘n nuwe lewe saam. Twee weke gelede toe loop ek die vrou raak in Canal Walk winkelsentrum. Toe ons begin praat toe sien ek dadelik sy is half verwilderd, maar ook dankbaar om my te sien, want sy wou my bel en het my nommer verloor. Want haar man is 2 weke vantevore oorlede aan ‘n massiewe hartaanval. En wat dit toe nog erger maak, is dat hulle huwelik na 6 maande nog nie by Binnelandse sake geregistreer is nie, en nou moet sy ‘n verklaring gaan aflê om te bevestig dat hulle wel getroud is. Soos julle kan dink, sy is kwaad en bitter en sukkel om hierdie onreg wat haar aangedoen is te verwerk.

Dit bevestig net weer vir my, daar is nie enige waarborge in hierdie lewe nie. Soms gebeur daar iets onverwags soos ‘n hartaanval, kanker of motorongeluk.

Soms is dit egter iets wat jou aangedoen word. Soos ons sien met die hofsaak wat nou so in die nuus is – die ouens wat ‘n gesin op ‘n plaas in die Vrystaat vermoor het.

Ander kere is dit weer iemand wat jou seergemaak, ontnugter, teleurgestel, dalk mishandel het. Dalk is dit iemand wat jou ingeloop het met geld of besigheid. Neem gou ‘n oomblik en dink oor jou lewe, aan die kwaad wat jou al aangedoen is, aan kere wat iemand jou seergemaak, ontnugter of teleurgestel het. Jy gaan dit nie vir iemand vertel nie, dink net daaroor. Wie se prentjie kom by jou op? Dalk is dit nie iets wat iemand aan jou gedoen het, of dalk aan iemand wat naby aan jou is.

Die vraag is nou: hoe moet ons as gelowiges reageer op hierdie kwaad/onreg in die wêreld? Hoe moet ons reageer op die kwaad wat aan ons gedoen is? Ons almal word een of ander tyd daardeur geraak. Niemand is gevrywaar nie. Slegte goed gebeur met die beste mense. Hoe moet ons daarop reageer?

Wat ons baie keer geneig is om te doen, is om dit te onderdruk of te ignoreer, of jy wil dalk wraak neem. En dan loop jy met die ding in jou rond. Vat gou die klip, wat julle by die deur gekry het, in jou hand . Die kwaad word soos ‘n klip wat jy met jou saamdra en dit beïnvloed jou verhouding met God, met ander mense en dit veroorsaak kwaad en bitterheid. Hoe moet ons dan daarmee maak?

Kom ons gaan kyk na iemand in die Bybel wat moes deal met ‘n klomp kwaad wat hom aangedoen is. Dis die verhaal van Josef. Kom ons lees in Genesis 37-50. Ek gaan dit nie lees, ek gaan julle net in breë trekke die storie vertel.

Josef kom uit ‘n disfunksionele gesin. Hy is sy pa se witbroodjie wat natuurlik nie goed afgaan by sy broers nie. Josef is die gunsteling. Sy pa maak selfs vir hom ‘n spesiale jas wat hom nog meer laat uitstaan en maak dat hy bietjie arrogant ook raak. Wat dit nog erger maak is dat hy slegte stories oor sy broers ook aandra.

Dan gee God vir hom sekere drome en in plaas daarvan dat hy die drome koester, blaker hy dit uit en vertel vir sy familie dat die drome sê dat hulle nog eendag voor hom gaan buig. So asof hy belangriker as hulle is. Dit alles maak dat sy broers jaloers is op hom en van hom wil ontslae raak.

So besluit hulle eers om hom dood te maak, maar uiteindelik gooi hulle hom in ‘n put. Maar toe daar ‘n klomp Medianitiese handelaars verbykom, verkoop hulle hom as ‘n slaaf. En so beland Josef toe as ‘n slaaf in Egipte in die huis van Potifar.

Daar in die huis sien Potifar se vrou eendag vir Josef raak en hy lyk vir haar na ‘n nice ou en sy probeer hom verlei. Toe hy nie wil toegee nie, beskuldig sy hom dat hy haar wou verkrag en so beland Josef toe onskuldig in die tronk.

Terwyl hy in die tronk is word 2 van die koning se amptenare saam met hom opgesluit en leer vir Josef ken. Een nag toe droom hulle en Josef lê hulle drome uit en dit word waar. En Josef vra vir hulle om tog vir hom ‘n goeie woordjie te doen wanneer hulle vrygelaat word, maar natuurlik vergeet hulle van hom.

Twee jaar later het die koning ‘n droom, wat niemand kan uitlê nie. En skielik onthou een van die amptenare vir Josef en die koning laat hom kom en hy lê die koning se droom uit en hy gee vir God die eer daarvoor. As gevolg van die droom se uitleg word Egipte toe gered van hongersnood en die koning is so beindruk dat hy vir Josef as sy tweede in bevel aanstel.

Josef het dus ‘n groot klomp onreg in sy lewe beleef. Sommige daarvan was sy eie skuld omdat hy arrogant was, maar klomp kwaad en onreg is hom aangedoen deur sy broers, deur Potifar en sy vrou, deur die amptenare wat hom in die tronk vergeet het. Hy het dus goeie reg gehad om kwaad te wees, om bitter te wees, om te wil wraak neem. Maar hy doen dit nie.

Hy styg uit bo sy omstandighede. Hy word nie ‘n slagoffer van sy omstandighede nie. Hy kry nie homself jammer en voel dat die wêreld hom skuld hom nie. Hy is nie ‘n victim nie.

Hy gebruik die gawes wat God vir hom gegee het om uit sy slegte situasie te kom. Hy het die gawe gekry om drome uit te lê, en hy was ‘n goeie administrateur en bestuurder. Hy gebruik dit om uit sy omstandighede uit te kom.   

Deur sy gawes te gebruik vorder hy van ‘n slaaf tot die hoof van Potifar se huishouding. In die tronk word hy in beheer geplaas van al die gevangenes. Hy lê die amptenare en die koning se drome uit en word dan aangestel as die tweede in bevel in Egipte. Hy laat nie toe dat sy omstandighede hom onderkry nie, met God se hulp styg hy bo sy omstandighede uit. Hy is met ander woorde nie ‘n victim van die onreg wat hom aangedoen is nie.

Hy hou aan om op God te vertrou. In sy omstandighede sou dit maklik gewees het om kwaad te word vir God oor al die dinge wat hom aangedoen is. Dit sou maklik gewees het om vir God af te skryf. Maar hy doen dit nie. Hy hou aan om op God te vertrou. En deur die hele storie sien mens hoe God betrokke bly en vir hom krag en insig en leiding gee.

Dit word bevestig deur die naam van Josef se tweede seun. Sy tweede seun se naam is Efraim, dit beteken “vrugbaar” – want, sê Josef, “God het my vrugbaar gemaak in die land waar ek verneder is.” Hy hou vas aan God temidde van sy slegte omstandighede.

Dit bevestig maar net weer wat Paulus in Romeine 8:28 skryf:  “Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir die wat Hom liefhet.”

En in vers 38: “Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte of hoogte of diepte of enige iets anders in die skepping kan ons ooit van die liefde van God skei nie.”

 

En dan die laaste, baie belangrike ding: Josef vergewe die wat die onreg aan hom gedoen het en hy seën hulle. Terwyl Josef daar in Egipte in beheer was, ontstaan daar ‘n hongersnood en Josef se pa en broers trek Egipte toe om koring te gaan koop. So dis mos nou die ideale geleentheid vir hom om wraak te neem vir dit wat hulle hom aangedoen het. Hy is mos in die magsposisie. Maar hy doen dit nie, hy vergewe hulle. En hy gaan nog verder, hy seën hulle en versorg hulle.

Ons sien dit ook in die naam van Josef se oudste seun. Sy oudste seun se naam was Manasse. Dit beteken “vergeet”. Want, sê Josef, “God het my alles laat vergeet: al my swaarkry en alles wat my familie my aangedoen het.”

In Romeine 12: 14 skryf Paulus: “Seën julle vervolgers, ja, seën hulle, moet hulle nie vervloek nie.

En in vers 21: “Moet jou nie deur die kwaad laat oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die goeie.”

Wanneer jy die kwaad en onreg wat jou aangedoen is wil hanteer deur wraak te neem, dan is dit soos om ‘n vuur te blus, deur petrol daarop te gooi. Of soos iemand gesê het, dis soos om gif te drink en te wag vir die ander persoon om dood te gaan.

Die beste manier om kwaad te oorkom, is om te vergewe en om goed te doen. 

En die rede hoekom ons dit kan doen, is omdat Christus dit vir ons gedoen het. Ek kan kies om te vergewe en vry te spreek omdat Christus aan ‘n kruis my vergewe en vrygespreek het. Christus het vir my gegee wat ek nie verdien nie. En daarom maak hy dit ook moontlik om vir mense te gee wat hulle nie verdien. Vergifnis is om vir mense te gee wat hulle nie verdien nie.

En om ons dan nou weer te herinner aan dit wat Jesus vir ons gedoen het, gaan ons nou die nagmaal gebruik. Vanoggend se nagmaal is ‘n viering van vergifnis. God wat deur Christus ons vergewe het en dit daardeur vir ons moontlik maak om ander te vergewe.

Nagmaal uitdeel en instel

Noudat ons weer, met die nagmaal, onder die indruk gekom het daarvan dat ons deur Christus vergewe en vrygespreek is, is dit tyd om te deal met die kwaad wat ons aangedoen is. Aan die begin van die diens het ek gesê dat julle daai klip moet vashou as ‘n herinnering aan die kwaad wat jou aangedoen is. Nou wil ek julle die geleentheid gee om dit vir God te gee deur die klip hier voor by die kruis te kom neersit.

Maar daar is 2 dinge wat jy dan daarmee saam moet doen:

• Jy moet kies om pad vanvergifnis te stap en jy moet vir daardie persoon gaan bid en goed doen..
• As jy dalk kwaad is vir God, dan moet jy dit vir Hom gaan sê.

As jy gelukkig genoeg is om nog nie sulke kwaad of onreg in jou lewe te gehad het nie, neem dan die klip saam huistoe as ‘n teken van dankbaarheid.

Preek 05 Junie 2011

Beleef egte fellowship

Vanoggend gaan ons praat oor wat dit beteken om egte fellowship te beleef. Aan die begin van ons kursus het ons gesien dat een van die beginsels van egte spiritualiteit gaan oor my verhouding met God en met my naaste. Afgelope 3 temas het gegaan het meer gegaan oor myself en my verhouding met God. Vandag gaan dit meer gaan oor my verhouding met ander mense. 

Die fokusteks hieroor is Romeine 12: 4-8

In hierdie teks gaan dit oor fellowship of gemeenskap tussen gelowiges. Paulus noem ons die liggaam van Christus wat aan mekaar verbind is en mekaar nodig het. 

Hoekom praat ons hieroor? Navorsers sê dat eensaamheid een van die grootste problem is in die wêreld van vandag. Dis byvoorbeeld hoekom ‘n land soos Swede so ‘n hoë selfmoordsyfer het. Dis een van die mees ontwikkelde, modern en veiligste lande om in te woon, maar dit het terselfdertyd ook een van die hoogste selfmoordsyfers. Eensaamheid is nogal ironies in ons wêreld, want nog nooit in die geskiedenis van die wêreld was mense in staat om so vining en maklik te kommunikeer soos nou nie, maar is terselfdertyd ook so eensaam. Ons het email, voicemail, Blackberry, What’s app, iphone, fax, videokonferensies, facebook, twitter om met mekaar te kommunikeer. As jy wil kommunikeer kan jy, en tog is mense eensaamer as wat hulle nog ooit voorheen was.

Ons sien dit selfs in die kerk, wat mos nou die plek is waar mense bymekaarkom as ‘n geloofsgemeenskap, dat mense nie connect nie. Mense stap in die kerkgebou in, sing ‘n paar liedere, sit en luister, staan op en stap weer alleen uit. Sonder dat hulle eers een woord met iemand gepraat het. Eensaamheid is een van die groot probleme van ons tyd en daarom is dit nodig om daaroor te praat as ons praat oor egte spiritualiteit.

Verlede week het Jalize gepreek daaroor dat ons moet leer om vrede te kry met wie ons regtig is. Dat ons nie moet toelaat dat ander mense se opinies, bagasie uit die verlede of my omstandighede moet bepaal wie ek is nie. Maar dat ons met God se hulp moet wegstap van alles wat my minder maak en afbreek. By God kry ons rus en vrede met ons omstandighede en met wie ons is. Ons moet saam met God vorentoe stap.

Maar as ons kies om so saam met God vorentoe te stap, dan stap ons ook in ‘n community in. Dan raak ons deel van ‘n geloofsgemeenskap. Dis nie God se wil dat ons op ons eie gelowig moet wees nie. dis nie in Sy karakter nie. God is nie ‘n individualistiese God nie – Hy openbaar Homself tog immers as Vader, Seun en Heilige Gees. En daar is ‘n baie intieme en diep verhouding tussen hulle drie.

Dit word ook bevestig deur die werking van die Gees in mense se lewens. Donderdagaand by die hemelvaartdiens het Jalize ons weer gewys dat die Gees in die OT op individele gelowiges gekom het, veral wanneer hulle ‘n spesifieke taak gehad het om te verrig. In die NT is die Gees vir alle gelowiges gegee. So, elkeen van ons het nie ons eie heilige gees wat in ons woon nie – dis die een Heilige Gees wat in ons woon en ons aanmekaar bind.

Jesus bevestig dit ook in Matteus 12: 46-50.

Jesus sê dus dat sy familie bestaan nou nie net meer uit sy bloedfamilie nie, dit bestaan uit almal wat in Hom glo en sy wil doen.

In Paulus se woorde – omdat ons glo is ons almal deel van Christus se liggaam. Ja, ons is verskillend en ons bring elkeen ‘n ander talent en gawe na hierdie liggaam toe, maar ons is een. En binne die liggaam word ons deur die liefde opgebou en empower om onsself uit te leef.

‘n Liggaam het mos ‘n geraamte wat alles bymekaar hou. Sonder ‘n geraamte sal ons nie kan regop bly en funksioneer nie. Hierdie liggaam van Christus word ook deur ‘n geraamte bymekaar gehou – ons noem dit “die liefde”.

En Jesus is baie ernstig hieroor. Trouens dis vir hom so belangrik dat hy dit kort voor sy dood beklemtoon. Wanneer mense weet jy is besig om dood te gaan, dan is jy mos geneig om die belangrike goed met mense te deel. Dis wat Jesus ook doen. Nadat Hy sy dissipels se voete gewas het en vir Judas as sy verraaier aangewys het, gee hy vir hulle ‘n laaste opdrag:

Johannes 13: 34-35

Dis vir hom so belangrik dat hy dit net ‘n bietjie later in hoofstuk 15 nog 2 keer herhaal, elke keer bietjie ernstiger: Johannes 15: 12 en weer in vers 17.

Dis ‘n opdrag wat Jesus vir sy volgelinge gee en Hy gebruik homself as ‘n voorbeeld. Hy beveel hulle om mekaar lief te hê, soos wat Hy hulle liefhet. So Hy sê – as julle wil weet hoe om mekaar lief te hê, kyk na my, kyk hoe ek julle liefhet en gaan doen dan dieselfde. Hy het hulle onvoorwaardelik lief, hy is bereid om opofferings te maak en homself te gee vir hulle (sy lewe af te lê), hy is bereid om hulle te dien (Ek het nie gekom om gedien te word nie, maar om te dien), hy is lief vir hulle selfs al was dit nie gemaklik of maklik nie. Hy ontmoet hulle waar hulle is en is lief vir hulle net soos hulle is. Hy glo in hulle, selfs wanneer hulle nie in hulleself glo nie.

Dis so anders as die liefde wat ons in die wêreld beleef. Liefde wat voorwaardes stel, liefde wat sê jy moet eers goed genoeg wees en die regte dinge doen en sê. Liefde wat nie bereid is om opofferings te maak nie. Liefde wat tog net nie buite my gemaksone mag gebeur nie. Jesus sê ons moet liefhê, soos wat Hy liefhet.

En die rede daarvoor sê Jesus: sodat die wêreld kan sien julle is my dissipels.

Ek was in die week in ‘n gesprek waar iemand vertel het van ‘n studietoer wat hulle na Zimbabwe en Namibië onderneem het. Hulle het gemeentes en teologiese skole besoek. Hy vertel hoe hulle by dorpie in Zimbabwe beland het en ‘n familie daar ontmoet het wat betrokke was by voorvader aanbidding. Hoe dit werk, die pa is die een wat met die voorvaders kommunikeer namens die huisgesin. En as hy sterf, dan neem die oudste seun oor. Een van die dogters het toe in Harare gaan studeer en daar tot bekering gekom. Toe sy by die huis kom en dit vir haar familie vertel toe word sy deur die pa weggejaag. En sy het toe op ander plek gaan woon. Maar sy het gereeld teruggegaan en haar mense besoek en net liefde bewys. Elke keer het haar pa haar weggejaag. Sy het aangehou terugkom, Sy het hulle nie geoordeel of afgeskryf nie, sy het net liefde gewys. Na 3 jaar kon haar pa dit nie meer hou nie en hy het haar terug verwelkom in sy huis. Hy kon nie meer nee sê vir liefde nie. Liefde is die sterkste getuienis wat ons het, sterker as enige argument of boek. Daarom is Jesus so ernstig daaroor.

In Johannes 17 kry ons die geleentheid om in te luister op ‘n intieme gesprek tussen Jesus en Sy pa. Dit gebeur op die laaste nag van Jesus se lewe. Luister net wat bid Hy: Johannes 17: 20-23.

Op die laaste nag van sy lewe bid hy dat sy dissipels mekaar sal liefhê en een sal wees soos wat Hy en sy pa is. Sodat hulle egte eenheid en fellowship met mekaar sal beleef. Sodat die wêreld kan sien wie Jesus is en kan glo wie Hy is.

Egte fellowship is kragtig. Egte fellowship is iets waarna alle mense streef. Dit gaan oor baie meer as bloot net deel wees van ‘n span of ‘n klub of van ‘n kerk – dit gaan daaroor dat ons ons lewens met mekaar deel. Dis wanneer die liefde van Christus met mekaar gedeel word. Dis ‘n plek waar jy jouself kan wees en waar jy liefgehê word ten spyte van al jou worstelinge, hang-ups en snaaksighede. Dis ‘n plek waar jy empower word om te dien volgens jou talente en gawes. Dis ‘n plek waar jy ondersteun word om die mens te wees wat God jou bedoel het om te wees. En ja, dit gaan nie altyd perfek wees in hierdie gemeenskap nie, want ons ook maar net mense, maar solank daar liefde is, is dit OK.

Ek wil afsluit deur te lees hoe die Message vertaling Romeine 12: 4-6 weergee. Want dit vat eintlik alles saam.

“In this way we are like the various parts of a human body. Each part gets its meaning from the body as a whole, not the other way around. The body we're talking about is Christ's body of chosen people. Each of us finds our meaning and function as a part of his body. But as a chopped-off finger or cut-off toe we wouldn't amount to much, would we? So since we find ourselves fashioned into all these excellently formed and marvelously functioning parts in Christ's body, let's just go ahead and be what we were made to be, without enviously or pridefully comparing ourselves with each other, or trying to be something we aren't.”

Preek 02 Junie 2011

Hemelvaart diens

You will receive power when the Holy Spirit comes on you, and you will be able to be my witnesses to the ends of the earth… (Dis waaroor hemelvaart gaan – die Gees wat in Jesus se plek gestuur word om ons aan te moedig en te bemagtig om getuies te wees.)

Acts 1: 8

“But you will receive power (dunamai: ability to perform, having ability, force that drives, energy) when the Holy Spirit comes on you; and you will be my witnesses (martus: eye- or ear witness) in Jerusalem, and in all Judea and Samaria, and to the ends of the earth.”

The Message: “And when the Holy Spirit comes on you, you will be able to be my witnesses…”

Spirit in the Old Testament

•  “The Spirit of the LORD came on him”…
•  This always prompted action…
•  The Lord was visible through the action…

Ruach Yahweh

• From the primitive root: “To blow…”
• breath, wind, spirit
• Meaning: “cause to perceive, understand”
• courage, heart, inspired, mind, motive, strength, thoughts, trustworthy

Spirit in the New Testament

John 14: 16 - 18

¹⁶ I will ask the Father, and he will give you another advocate (Message: another Friend) to help you and be with you forever— ¹⁷ the Spirit of truth. The world cannot accept him, because it neither sees him nor knows him. But you know him, for he lives with you and will be in you. ¹⁸ I will not leave you as orphans; I will come to you.

John 14: 26 - 27

…²⁶ the Advocate, the Holy Spirit, whom the Father will send in my name, will teach you all things and will remind you of everything I have said to you. ²⁷ Peace I leave with you; my peace I give you. I do not give to you as the world gives. Do not let your hearts be troubled and do not be afraid.

Kom ons “unpack” Johannes 14: 26-27 om te verstaan wie die Gees is en wat Hy kom doen.

“Ek sal die Vader vra, en Hy sal vir julle 'n ander Voorspraak stuur om vir ewig by julle te wees”

Voorspraak: Παράκλητος (parakletos)

• Kom van para-kaleo – “call to one’s side”
• Para – “from close beside”
• Kaleo – “make a call”; legal advisor: make the right judgement call; give evidence that stands up in court; advocate

“…naamlik die Gees van die waarheid…”

Gees van die waarheid: πνεῦμα (pneuma)

• Kom van pneo: “current of air”
• wind, spirit, breath
• Die Gees van die waarheid aangaande Jesus

“Die wêreld kan Hom nie ontvang nie, omdat hulle Hom nie sien en Hom nie ken nie.”

Sien: Θεωρέω (theóreo)

• gaze on for the purpose of discerning
• “Theóreo” is the root of “theatre”, where people concentrate on the meaning of a performance

Ken: Γινώσκω (Ginosko)

§  to comprehend, through first-hand experience

“Maar julle ken Hom, omdat Hy by julle bly en in julle sal wees…”

By julle bly: μένω (menei)

• to stay (in a given place, state or relation)
• to abide, continue, dwell, endure, be present or remain

…sal Hy julle alles leer en julle herinner aan alles wat Ek vir julle gesê het…

Alles leer: διδάσκω (didasko)

• literally means "cause to learn"; instruct, impart knowledge

Herinner: ὑπομιμνῄσκω (hupomimnéskó)

• to quietly cause (one) to remember
• to remember because prompted

“My vrede gee Ek vir julle. Die vrede wat Ek vir julle gee, is nie die soort wat die wêreld gee nie”

Vrede: εἰρήνη (eiréné)

• peace of mind, quietness; rest
• from eirō: to join, tie together into a whole
• wholeness, i.e. when all essential parts are joined together
• peace (God's gift of wholeness)
• set at one again

Gevolgtrekking:

Die Gees van Jesus woon in ons…

• Fluister in ons oor, gee ons raad…
• Help ons om God te verstaan…
• Herinner ons aan Jesus se manier van doen…
• Hou ons “bymekaar” en heel en rustig…
• Stel ons in staat om God in die wêreld te sien en te hoor – en dan getuies te wees…