Die stad Sarajevo is die
hoofstad van Bosnië-Hersegovina. Dis ‘n pragtige stad geleë tussen berge en ‘n
rivier wat daar deur vloei. Dis ook ‘n stad wat bekend is vir kulturele en
godsdienstige diversiteit. Dis die enigste
stad in Europa waar jy ‘n moskee, katolieke kerk, ortodokse kerk en ‘n sinagoge
in dieselfde woonbuurt kry. Daarom word dit ook genoem die “Jerusalem van
Europa”. Dis ‘n stad met ‘n lang en besondere geskiedenis. Dit is ook die stad
waar die 1984 Winter Olimpiese spele gehou is.
Maar dis ook vir ‘n
ander, meer ongelukkig rede bekend. Dit
is bekend as die stad wat die langste onder beleg was in die geskiedenis van
moderne oorlogvoering – van 1992 tot 1996.
Dit het gebeur in
gedurende die tyd van die Bosniese oorlog. Dit was ‘n etniese konflik tussen
die Serwiese en Bosniese mense wat uitgebreek het nadat Bosnië- Hersegovina in
1992 onafhanlik geword het van die ou Joego-Slawië. Dit was ‘n baie wrede
oorlog waarin baie onskuldige mense vermoor is.
In hierdie tyd wat die
stad so onder beleg was het daar iets gebeur wat uitgestaan en hoop gegee het.
Op 27 Mei 1992, het daar ‘n lang ry mense geduldig vir brood gestaan en wag by
die laaste bakery in die stad toe daar ‘n bom op hulle neergeskiet is – 22
mense is slag dood.
Verdran Smailovic - ‘n
baie talentvolle tjellospeler, wat lid was van die Sarajevo filharmoniese
orkes, het toe besluit om iets aan die oorlog te doen – met dit wat hy die
beste ken - musiek.
So, het hy begin om sy
tjello te speel in verwoeste geboue in Sarajevo. Hy het ook gereeld by
begrafnisse gespeel terwyl die begrafnisse deur sluipskutters geteiken was.
Coenie de Villiers – die
bekende Afrikaanse sanger het ‘n aangrypende liedjie geskryf oor die Tjellis
van Sarajevo. Kom ons luister daarna.
Te midde van die chaos,
die verwoesting, die dood en hartseer het die tjellis van Sarajevo die mooiste
musiek gemaak. Dis heeltemal uit plek uit. Maar dis hoe dit werk met dade wat
hoop gee. Dis hoe God werk – op heeltemal onverwagte en uit plek uit maniere.
In die Bybel is daar ook so ‘n verhaal.
Dit was die swaarste tyd
in die geskiedenis van Israel – die Babiloniërs sou in ’n kwessie van dae die
stad Jerusalem plunder en hulle sou in ballingskap weggevoer word. Daar was
geen hoop meer oor nie… menslik gesproke natuurlik.
Jeremia is in dié tyd in
die tronk toegesluit. Toe doen Jeremia ‘n eienaardige ding. Amper soos om
tjello te speel terwyl die skote om jou klap.
Te midde van die slegte,
gevaarlike omstandighede, koop hy ‘n
stuk grond vir 200 gram silwer – waarskynlik baie geld in daardie tyd. Wat dit
nog gekker maak was dat die Babiloniese weermag op daai stadium op hierdie stuk
grond in Anatot gekamp het. Hy koop dus ‘n stuk grond waarop hy self nooit ‘n
huis sou bou of druiwe sou oes nie. Om die waarheid te sê, hy koop ‘n stuk
grond wat hy waarskynlik nooit self sal sien nie. Soos om tjello te speel
terwyl die skote klap.
Die tjellis en Jeremia
gaan heeltemal in teen wat verwag word. Hulle gaan heeltemal in teen die
realiteit van hulle situasie. Hulle is optimisties wanneer die res pessimisties
is. Hulle is uit pas met die wêreld, maar hulle is in pas met God.
Om tjello te speel
terwyl die skote klap, om grond te koop wanneer alles van jou af weggevat word
wys dat hulle nie net praat van hoop nie, hulle glo daarin. Hulle doen hoop.
Want dis hoe God is. Dis wat God doen. God doen dikwels dinge op onverwagte,
verrassende maniere.
Hoop gebeur nie wanneer
mens in jou omstandighede vaskyk nie. Hoop gebeur wanneer mens vir God begin
raaksien al is jou omstandighede sleg.
As die tjellis net
vasgekyk het in die verwoeste geboue en die dooie mense, het hy nie veel gehad
om op te hoop nie. As Jeremia net die stuk grond gesien het waarop die
Babiloniese weermag kamp – dan het hy nie veel gehad om op te hoop nie. Maar
die oomblik toe hy raaksien dat God ‘n plan met die stuk grond het – toe het hy
hoop.
Vir baie mense lyk hoop
soms belaglik, want dit maak nie sin as jy kyk na die werklikheid en die
omstandighede nie. Maar hoop is om God se melodie te hoor ten spyte van die
werklikheid en omstandighede. Dis om in pas te wees met God.
Die omstandighede lyk
nie altyd goed nie – ‘n huwelik wat sukkel. ‘n Verhouding wat uitmekaar geval
het. Families wat konflik het. Ouers wat kinders afgeskryf het. Misdaadvlakke
in ons land wat baie hoog is. Waar jy sukkel om werk of blyplek te kry.
Hoop maak dat
huweliksmaats kies om weer te probeer eerder as om op te gee. Dis waar
verhoudings herstel word of waar jy die moed kry om te vergewe en aan te beweeg
waar dit skeefgeloop het. Dis waar families en ouers en kinders besluit om
mekaar nog ‘n kans te gee. Waar iemand besluit om ‘n verskil te maak eerder as
om net te kerm en te kla oor wat alles sleg is in ons land. Hoop gebeur waar
iemand teen die verwagting in ‘n werkie kry. Waar iemand hulle huis oopstel om
vir iemand ‘n tydelike blyplek te gee. Dit gebeur op Maandae aande hier by die
kerk waar uiteenlopende mense saam eet en na mekaar se stories luister.
Dis net so onwaarskynlik
soos om tjello te speel waar die skote klap of om ‘n stuk grond te koop waarop
die soldate kamp, maar dis wie God is. Die God wat beloof Hy sal alles ten
goede laat uitwerk. Die God van tweede, derde, vierde kanse.
Mag ons hoop vind in die
onwaarskynlikste plekke.
Mag ons hoop vind ten
spyte van ons omstandighede.
Mag ons kies om hoop
praktise uit te leef soos Jeremia en die tjellis van Sarajevo.
Gebed
Here, daar is mense wat
hulle in ’n hoekie opgekrul én gesterf het.
Om geen ander rede nie,
as dat hulle hoop verloor het.
Here, leer ons dat ons
hoop nie in onsself lê nie, ook nie ons tegnologie, ons regering of ons wette,
ons taaiheid of ons moed nie …
ons hoop lê in U.
Amen.
No comments:
Post a Comment