Moenie begeer nie
1
Konings 21: 1-21
Ek wil
begin met ‘n staaltjie wat almal van ons wat kinders het, goed sal
verstaan. Abe Lincoln het met sy twee
seuns afgeloop by die straat. Albei het gehuil!
“Wat is verkeerd met jou seuns?” het ’n verbyganger gevra. “Presies wat
verkeerd is met die hele wêreld”, het Lincoln geantwoord, “Ek het drie neute in
my hande en albei seuns wil twee hê!”
Dis
presies die probleem van vandag se Bybelstorie. Dis oor Nabot wat ‘n wingerd
het en Koning Agab wat nabot se wingerd bergeer, al het hy reeds genoeg van sy
eie. Dis mos die eeu-oue gevaar vir
mense – om ander mense se goed te begeer.
Lees
die teks
Daar
was ‘n briljante orrelis wat ‘n wonderlike orrel uitvoering gelewer het op een
van daai ou orrels waar daar iemand was wat moes sorg dat daar heeltyd lug deru
die orrelpype blaas. Aan die einde van
die eerste deel van sy uitvoering toe gee die mense vir hom ‘n staande
toejuiging waarvoor hy buig.
Toe hy
by die ou kom wat moet sorg dat daar lug in die pype is toe sê hy: “dis seker
my beste uitvoering nog”. Die man antwoord: “ja, dit is ons beste nog!. Die orrelis kyk hom verbaas aan en sê: “wat,
ons? Van wanneer af kan jy ‘n noot op hierdie orrel speel” en hy stap van die
verhoog af.
Na die
pouse toe die orrelis die tweede helfte van die program wil speel, toe kom daar
nie ‘n klankie uit die orrel uit nie. Skielik besef hy dat die man nie lug in
die orrel blaas nie. Toe besef dat hy ‘n fout gemaak en hy het dadelik voor
almal die ou bedank vir sy getroue diens. En toe kom daar weer musiek uit die
orrel uit.
Hierdie
storie verduidelik iets van die verskil tussen Nabot en Agab se sienings van
die stuk grond.
Nabot
is soos die orrelis wat besef dat die lug in die orrel kom van iemand anders
af. Hy verstaan dat die stuk grond van
God af kom. Dis ‘n geskenk van God aan hom en sy familie. Hy kan dit daarom nie
sommer net wegmaak nie.
Agab
weer, is soos die orrelis toe hy nie besef het waar die lug vandaan kom nie. Hy
vergeet wie se grond dit eintlik is. Hy het gedink hy is geregtig daarop. Hy
hanteer die grond nie as ‘n geskenk van God nie, maar as ‘n gebruiksartikel. En
as Nabot nie sy aanbod aanvaar nie, dan is hy soos ‘n kind wat nie sy sin kry
nie. Hy begin sulk.
Agab
vergeet wat in die tiende gebod staan: “Jy
mag nie iemand anders se huis begeer nie. Jy mag nie sy vrou begeer nie, ook
nie 'n slaaf of slavin, 'n bees of 'n donkie, of enigiets anders wat aan hom
behoort nie.”
Ons mag
nie ‘n ander person se lewe begeer of sy werk of motor of huis of tuin nie.
Hierdie
problem van Agab sien ons vandag nog – op groter en kleiner skaal. Dis hoekom
daar oorloë tussen lande uitbreek en hoekom daar konflik tussen mense gebeur.
Ons begeer wat nie ons s’n is nie. Dit maak mense jaloers en onvergenoegd.
In
plaas daarvan dat ons leer om te leef wat in Spreuke 11:25 staan:
“Wie ’n ander voorspoed gun, sal self
oorvloed hê.
Wie die dors van ander les, sal self genoeg
kry as hy dors is”.
So, wat
kan ons doe nom te verhoed dat ons ander mense se wingerde begeer? Sodat ons
eerder dinge vir hulle kan gun en dit saam met hulle kan geniet?
Ons moet weer leer wat beteken die woordjie
“genoeg”
Rosa se
ma is Dinsdagaand oorlede en Woensdag het ek by haar ‘n draai gaan maak. En ons
gesels toe so oor dat sy nou ma se goedjies by die aftree-oord moet gaan oppak.
Rosa sê toe – dit behoort nie te lank te vat nie, want alles sal waarskynlik
net in een of twee tasse pas.
Ek
besef toe net weer – ons gaar so op deur ons hele lewe. Ons het soveel dinge
wat ons dink ons nie sonder kan klaarkom nie. Maar as mens aan die einde van
jou lewe kom dan is een of twee tasse genoeg. Soos die spreekwoord sê: “‘n
lykswa kom nie met ‘n sleepwa nie”.
Mens
raak soos Agab as jy nie kan leer wat “genoeg” is nie.
Ons moet ook weer leer wat beteken “eenvoud”.
Eenvoud
beteken blydskap in God se skepping. Oscar Wilde het lank terug al gesê: “People don't value sunsets, because they
cannot pay for them”.
Hoekom
is dit so dat ons meer waarde heg aan goed waarvoor ons betaal? Dink aan die
sonsopkoms en ondergang wat mens sien hier by Table View se strand. Dink aan
die uitsig op Tafelberg en die see. Dink aan die Bolandse berge.
Ons
verstaan eenvoud wanneer ons weer kan begin om die gewone, verniet goed soos
God se skepping kan begin geniet.
Eenvoud
beteken om vergenoegd en tevrede te wees met wat jy het en te besef dat God
voorsien.
Filippense4:6 sê – moet oor niks besorg wees nie. God sal voorsien. Dis soos die liedjie
wat sê: “don’t worry, be happy”.
Filippense4:11 sê – ek het geleer om reg te kom met wat ek het. Meer is nie beter nie.
Minder is beter.
Het ons
al geleer om tevrede te wees met wat ons het. Het ons al geleer om reg te kom
met wat ons het?
Eenvoud
beteken dat ek dankbaar is vir die materiële goed wat ek wel het. Meister Eckhart het
gesê: “As al gebed wat jy ooit bid,
‘Dankie’ is, dan is dit genoeg!”
Dis
soos Nabot wat besef het, die stuk grond behoort eintlik aan God. Alles wat ek
het kom van God af. En ek kan dit geniet juis omdat dit van Hom af kom.
Daarom
moet ek byvoorbeeld nooit vra hoeveel geld moet ek vir God gee nie – die regte
vraag is eintlik hoeveel van God se geld mag ek vir myself hou?
Ons
moet dankbaar wees vir dit wat ons het.
Eenvoud
beteken dat jy jou hand en jou hart vir ander kan oopmaak. In 1 Korintiërs 12:25 lees ons dat God se mense vir mekaar moet sorg.
As mens
nie eenvoud verstaan nie, as mens nie in eenvoud leef nie, dan is jy ook
beskikbaar vir ander mense nie – nie eers vir jou eie gesin nie, wat nog van
jou gemeente en mense wat jou nodig het.
Eenvoud
beteken om jouself te gee – aan God en aan jou naaste. Die Christendom
werk nie met ‘n wen-verloor of ‘n wen-wen beginsel nie. Die Christendom werk
met ‘n dien-dien beginsel. Ons dien God en ons naaste. Eenvoud leer ons om nie
op jouself ingestel te wees nie. Dit leer jou om nie ander mense uit te buit
nie. Dit leer jou om eerder te help en te dien.
Koos du
Plessis het ‘n liedjie waarin hy sing:
“Eenvoud is die vreugde van die lewe
Dis gee en neem, net wat daar is
Dis dankbaar eet van elke skewe stukkie brood
Wat die liefde is”
Om te
weet wanneer genoeg, genoeg is…
Om weer
te leer van eenvoud…
laat
jou weer besef hoe mooi en goed God is;
dit gee
jou weer waardering vir wat jy het, vir die lewe en vir die mense daarin;
en dit
maak die Agab in jou dood.
No comments:
Post a Comment