Preek 18 November 2012 (Johannes)

Hou dit eg! Omarm jou uniekheid.

Ek wil begin deur vir julle ‘n storie te vertel. Ek dink ons almal ken die mense van hierdie storie of het al soortgelyk situasies teëgekom.

Dis die storie van mense in ‘n spesifieke gemeente.  Anel, haar man Jan en hulle kinders is lidmate van die gemeente. Anel het ‘n drankprobleem wat buite beheer is en Jan is moeg daarvoor om vir haar verskoning te maak en vir haar te cover. Almal weet van Anel se probleem maar hulle maak asof dit nie bestaan nie. ‘n Klassieke geval van ontkenning. Elke Sondag trek Anel en haar familie netjies aan en gaan hulle kerk toe soos die perfekte familie. Almal by die kerk, alhoewel hulle weet van die probleem, kyk vir Anel en haar familie en hanteer hulle asof hulle die perfekte familie is.

In die kerkbank agter Anel en haar familie sit Joe elke Sondagoggend. Almal hou van Joe, veral die manne, want Joe is ‘n “man’s man”. Joe is ‘n sportman, hy was ‘n goeie rugbyspeler en is nog steeds baie by sport betrokke. Maar wanneer Joe alleen is, is hy eensaam, want hy kan nie daarin slaag om langtermyn verhoudings in stand te hou nie. Sy huwelik het net ‘n jaar gehou en hy dryf almal van hom af weg omdat hy so kort en vinnige humeur het. Maar op Sondae by die kerk wanneer mense vir hom vra hoe dit gaan, dan is hy vining om te sê: “dit gaan goed, geen probleme nie”.

Anel en Joe het geleer dat dit OK is om fronte voor te hou. Dat die kerk ‘n plek is vir perfekte mense en as jy nie jou perfekte front voorhou nie, is jy nie aanvaarbaar nie. Hulle is mense wat na buite al die fronte voorhou, maar na binne is hulle besig om dood te gaan.

Ongelukkig is dit iets wat mens baie in die kerk en in ons sameleiwng sien. “Image” is alles, hoe jy lyk, die indruk wat jy skep is wat belangrik is. Ons is goed daarmee om die fronte voor te hou.

Die skrywer Philip Yancey vertel in sy boek, What’s so amazing about grace, van ‘n prostituut met wie hy eendag die christelike boodskap gedeel het. Toe hy voorstel dat sy ‘n kerk gaan soek waar sy kan inskakel toe kyk sy vir hom en sê:  "Why would I want to do that? I already feel awful enough about my life?"

Sy het gevoel - Om by ‘n kerk vol perfekte mense in te stap, gaan net haar mislukkings en

tekortkominge beklemtoon en sy gaan geoordeel word.

Daarom is dit nodig om oor egtheid te praat en is dit een van ons waardes Want wanneer God se mense nie meer eg kan wees nie, wanneer ons fronte voorhou en perfekte Christene probeer wees, dan is ons nie meer ‘n kerk nie, maar ‘n sosiale klub waar ons mekaar moet probeer beïndruk om lidmaatskap te kry. 

Ek wil vanoggend ‘n bekende karakter in die Bybel gebruik om ons te help met die gedagte van egtheid. Iemand wat baie eg en deursigtig was. Dis Petrus. Op die oog af was hy ‘n gewone ou, nie vreeslik geletterd nie, getroud, miskien met ‘n paar kinders en hy het gewerk as ‘n visserman. Maar daar was baie meer aan hom as wat ons dink.

Petrus was nie bang om te vra wat die ander net gedink het nie.

• By die laaste maaltyd waar Jesus die nagmaal ingestel het sê Jesus dat een van hulle gaan hom verraai. Wat doen Petrus – hy leun oor na Jesus toe en vra: “Here, wie is dit?”
• Kort daarna praat Jesus oor sy dood met Petrus wat vra: “Here, waarheen gaan U?”

Petrus het gereeld “sy voet in sy mond gesit”.

• Toe Jesus die dissipels se voete wou was, was dit Petrus wat gesê het: “U sal in alle ewigheid nooit my voete was nie”. Jesus antwoord hom toe: “as ek jou nie was nie, het jy nie deel aan my nie”. Waarop Petrus baie beskeie terug antwoord: “was dan sommer my hande en gesig ook.”
• Een van die bekendste oomblikke was toe Jesus praat oor sy kruisiging. Petrus roep hom toe eenkant toe en sê vir Hom: “Dit sal beslis nie met U gebeur nie”. Waarop Jesus vir hom sê: “Jy is vir my ‘n struikelblok, want jy dink nie aan God wil hê nie, maar aan wat mense wil hê.”

   

Petrus het gedoen sonder om te dink.

• By Jesus se verheerliking op die berg, verskyn Moses en Elia in ‘n wolk aan hulle. Wat doen Petrus? Hy sê vir Jesus: Here, kan ons sommer gou 3 hutte bou sodat jy, Moses en Elia hier kan bly nie.
• Toe Jesus in die tuin van Getsemane gearresteer word, het Petrus onmiddelik sy swaard uitgepluk en ‘n slaaf se oor afgekap. Hy wou iets doen aan Jesus se arrestasie. 
• Bekendste voorbeeld is natuurlik toe Petrus vir Jesus verloen het en die haan 3 keer gekraai het.

Petrus is voortvarend

·         Toe hulle almal in die boot bymekaar was en Jesus kom op die water aangeloop, was dit Petrus wat uit die boot uitgeklim het om ook op die water te loop.

·          Terug by die nagmaalsete. Petrus het nie verstaan toe Jesus vir hulle sê: ‘waar ek gaan, kan julle my nie volg nie”. Petrus antwoord, “Here, hoekom kan ek u nie nou volg nie. Ek sal my lewe vir U aflê”

Petrus was voortvarend, emosioneel en het nie altyd gedink voor hy gepraat en gedoen het. Beslis nie die volmaakte en perfekte dissipel nie, maar hy was eg en deursigtig. Hy was homself.

Die punt van dit alles. Petrus was homself by Jesus. Hy het nie fronte voorgehou nie. Hy kon dit doen want Jesus het hom aanvaar soos hy is. Jesus het nooit vir Petrus gesê hy moet ‘n bietjie meer soos Jakobus of Johannes wees nie.

Jesus was vir hom ‘n mentor. Hy vir hom goed gesê soos dat hy meer geloof moet hê. Dat hy nie moet doen wat mense wil nie, maar wat God wil. Dat hy meer moet luister na die Gees.

Ek dink die meeste van ons sou ongeduldig geraak het met Petrus. Ons sou van hom verwag het om anders te wees en dinge anders te doen.

Dis nie wat Jesus gedoen het nie – Hy het hom gehelp om te groei in sy menswees, maar hy het hom nooit verkleineer, of hom afgejak, of hom vergelyk met die ander dissipels nie. Hy was geduldig met hom en het hom toegelaat om te wees wie hy is terwyl Hy hom begelei het om te groei en te ontwikkel op sy eie tyd.

As ek dit alles kan saamvat. Iemand het eenkeer gesê: "I find more honesty in one Alcoholic’s Anonymous meeting than in an entire year going to church."

Dis vir my baie hartseer dat mense na groepe buite die kerk gaan omdat hulle daar meer egtheid en eerlikheid kry as wat hulle in God se kerk beleef. Die kerk moet juis ‘n plek wees waar mense hulleself kan wees, waar hulle nie bang is om eg en eerlik te wees nie.

Waar mense nie bang is om te sê waarmee hulle worstel nie en waar hulle nie bang is om foute te maak nie. As jy nie in die kerk kan foute maak nie, waar anders kan jy foute maak. Die moet juis die plek wees waar ons kan foute maak, sonder om geoordeel te word.

Dit kerk moet die plek wees waar Anel kan sê, ek sukkel met ‘n drankprobleem, help my. Waar Joe kan sê dat hy eensaam is. Sonder dat hulle skeef aangekyk of geoordeel word. Dit moet ‘n plek wees waar hulle met geduld en liefde hanteer sal word en ondersteun sal word. Soos wat Jesus met Petrus en met baie ander mense gedoen het.

God roep ons om eg en eerlik te wees – nie om perfek te wees nie. Niemand van ons is immers perfek nie. Ons almal sukkel met sonde, probleme, bekommernisse en mislukkings. Maar God wil ons nog steeds gebruik in mekaar se lewens en in Sy koninkryk. Soos daai spreekwoord mos sê: God kan ‘n reguit hou met ‘n krom stok slaan.  

God roe pons o meg te wees, nie om perfek te wees nie!