Preek 20 Maart 2011

Matteus 17: 1-9

Die Kelte het geglo dat jy na sekere plekke kon gaan om nader aan God te wees. Hierdie plekke het hulle “thin places”  genoem.  Hulle het selfs kaarte gehad wat die “thin places” aangedui het - een van hulle was die sogenaamde Holy Island - Lindesfarne. Inderdaad is Lindesfarne vandag nog ’n plek wat vir  jou daardie “dun” ervaring gee. Hierdie “thin places” is volgens die Kelte daar waar ’n mens die teenwoordigheid van God kan voel en ervaar. Net soos wat Petrus, Johannes en Jakobus op die berg ervaar het.

Ons gaan vanoggend kyk na die 3 dissipels se reaksie nadat hulle God se teenwoordigheid so intens beleef het.

In vers 6 lees ons: “Toe sy dissipels dit hoor, het hulle baie bang geword en op die grond neergeval.” (17:6)

Ek dink enige van ons sou bang gewees het, as so-iets met ons sou gebeur. Dis ‘n natuurlike reaksie. Maar dis ook meer as net bang-wees. Wanneer jy so die stem uit die hemel hoor – dan is dit ook ‘n ander soort vrees wat jou beetpak. ‘n Heilige vrees, of die vrees van die Here wat met jou gebeur. Dit gebeur wanneer jy regtig bewus is van God se teenwoordigheid.

Ek onthou, as kind het ek dit nooit verstaan nie. Hierdie vrees van die Here. Ek het altyd gewonder – beteken dit ek moet bangwees vir die Here. Nou weet ek dat dit niks te doen het met bang wees vir God nie, maar wel om met bewondering, verwondering en ontsag voor God te leef. Om te leef met die besef dat ek vir Jesus om elke hoek en draai van hierdie wêreld kan ontmoet. Dis om te besef dat die “thin places” nie net op ‘n bergtop of op sekere plekke gebeur soos die ou Kelte geglo het nie - dit gebeur oral, elke dag. Daarom is dit ‘n goeie idee om aan die einde van elke dag te vra: “waar het ek vandag bewus geraak van God se teenwoordigheid?” Deur watter mens wat vandag my pad gekruis het, in watter situasie waarin ek my vandag bevind het, deur watter besluit wat ek geneem het – waar het ek vandag bewus geraak van God se teenwoordigheid?

    

‘n Ander interessante reaksie kry ons in vers 4 ““Toe sê Petrus vir Jesus: “Here, dit is goed dat ons hier is. As U wil, sal ek hier drie hutte bou: een vir U, een vir Moses en een vir Elia.”

Dis asof hulle die oomblik wil vries. Dis soos wanneer ‘n mens die pause-knoppie op die remote van jou DVD speler druk. Hulle wou die oomblik pause – hulle wou dit vries. Hulle wil nie hê dit moet verbygaan nie. Hulle wou in die oomblik bly. Daar is 2, baie menslike redes hoekom hulle dit waarskynlik so wou doen.

Eerstens was dit vir hulle so ‘n wonderlike oomblik en ervaring dat hulle dit net wou vashou. Dis mos menslik – as iets vir ons lekker is, ‘n goeie ervaring is, dan wil ons dit mos behou. En ons dink mos nostalgies daaraan terug. Ons bou ‘n hut daarvoor.

Kom ek noem ‘n voorbeeld hiervan wat dalk vir julle bekend sal klink.

‘n Predikant vertel hoe hy by ‘n nuwe gemeente gekom het en hom dadelik vasgeloop het in die hutte wat mense bou. Daar was veral een so ‘n hut wat hy veral goed onthou. Dit het gegaan oor ‘n jeuggroep wat in die gemeente was. Dit was ‘n besondere hegte groep jongmense, wat ‘n seën was vir die hele gemeente. Hulle commitment, energie en entoesiasme was aansteeklik. En wanneer mense dan vir hom vertel het van hierdie wonderlike groep jongmense, dan het hulle gewoonlik ook gesê: “daar sal nooit weer so ‘n wonderlike jeuggroep wees nie.” Petrus self kon nie ‘n beter hut gebou het as hierdie mense nie.

Die gevaar is: Wanneer ‘n mens so nostalgies vashou aan dit wat gewerk het, aan dit wat bekend is, dan maak jy die moontlikheid dat God iets nuuts wil doen heeltemal dood.  

Maar daar is ‘n tweede rede hoekom hulle hutte wou bou. Hulle wou die lydenspad vermy. In die vorige hoofstuk het Jesus vir hulle begin vertel dat Hy gaan ly. Deur op die berg te bly kon hulle die lydenspad vermy. 

Dis in reaksie hierop dat Jesus, in vers 9, vir hulle sê: “Wat julle gesien het, moet julle vir niemand vertel voordat die Seun van die Mens uit die dood opgewek is nie.”

Hoekom sê Jesus hierdie vreemde ding. Mens sal mos juis dink dat hulle dit moet gaan vertel. Hy sê dit omdat hy geweet het, dat mense Hom eers regtig sal verstaan na sy lyding, sterwe en opstanding. So, die vryheid wat Hy vir ons bring, gebeur nie sonder lyding nie. Daarmee bevestig hy ook maar net vir ons dat die Vryheid wat hy vir ons gebring het, vrywaar ons nie van lyding en swaarkry nie. 

Die skilder Raphael het iets hiervan saamgevat in sy skildery oor die Verheerliking op die berg. Hy het dit in 1520 in Rome geskilder. Kort voor sy dood. Hy moes sy Bybel goed geken het, want hy het al gebeure van die verheerliking en wat rondom dit gebeur het in die skildery saamgevat.

In die agtergrond sien mens die dorpie, Seserea-Filippi, waar Jesus die eerste keer sy dood aankondig.

In die middel sien ons vir Jesus in wit, met Moses en Elia weerskante van hom en die 3 dissipels wat op die grond lê.

Onder dit alles sien ons ‘n groep dissipels wat wys na ‘n seun. Dit verwys na die gedeelte na die verheerliking op die berg – van vers 14 af. Waar die dissipels die versteurde seun probeer genees en dit nie regkry nie

As julle mooi kyk na die seun – sy oë is gefokus op Jesus en sy hand is na Jesus toe uitgestrek. Te midde van sy pyn en lyding reik hy uit na Jesus toe. So asof hy weet dat Jesus die enigste een is wat hom daardeur kan help.     

Die troos is dat Jesus saam met sy dissipels van die berg afstap en dat hy vandag nog saam met ons stap. Ons kan soos die seuntjie in die skildery uitreik na Hom toe, ons oog gevestig hou op Hom met die wete dat Hy saam met ons deur hierdie lewe stap en ons help ons om deur alles te kom.

Mag ons mense wees wat elke dag in alles bewus raak van God se teenwoordigheid en verwonderd is oor wat Hy doen.

Mag ons mense wees wat nie vasgevang raak in nostalgie nie, maar wat oop is vir die nuwe goed wat God dalk vir ons wil wys.

Mag ons deur hierdie lewe gaan met die wete dat Hy saam met ons stap en ons help om deur alles te kom.

Om oor te dink

Dink aan ‘n keer toe jy God se teenwoordigheid werkilik intens beleef het.

Mense is geneig om “hutte te bou” vir positiewe ervarings of dinge waarmee hulle bekend is en mee gemaklik voel(sien voorbeeld van predikant in nuwe gemeente). Dink aan nog ‘n paar voorbeelde hiervan?

Jesus bevestig dat die vryheid wat Hy bring met lyding gepaard gaan. Wat leer jy hieruit?

Jesus het nie op die berg gebly nie, Hy het afgekom om by mense te bly. Hoe beïnvloed hdit jou antwoord op die vorige vraag?

Preek 13 Maart 2011

Visiefees en nagmaal

Sagaria 2:1-5, 10-11

Hierdie teksgedeelte beskryf die derde gesig of visioen wat Sagaria gesien het. Hy sien ‘n man met ‘n maatband, wat amper soos ‘n landmeter besig is om die hele Jerusalem op te meet om die grootte van die stad te bepaal. Dan verskyn daar ‘n engel wat vir die opmeter sê dat dit nie nodig is om die stad op te meet nie, want Jerusalem gaan ‘n stad sonder mure wees. Daar gaan so baie mense wees wat terugkeer na Jerusalem, dat mure nie nodig gaan wees nie. Hier sien ons al dat die Here besig is om iets te doen, wat teen die gewone, aanvaarde praktyke ingaan.

In die OT was die mure van die stad baie belangrik. Dit was daar om die stad te beveilig teen gevare van buite. As iemand die stad wou aanval, moes jy eers by die mure verbykom. Die mure was daar om mense uit te hou, veral mense wat anders en vreemd was. So,‘n stad sonder mure is gesien as ‘n swakheid.

Maar dis net hier waar God dit alles op sy kop draai. Want in God se droom vir hierdie stad, is die gebrek aan ‘n muur nie meer ‘n teken van swakheid nie, maar word dit ‘n teken van God se betrokkenheid, van Sy seën oor die stad en sy beskerming vir die stad. Die teks sê dat God self sal soos vuur rondom die stad wees. In die Bybel is vuur die teken van God se teenwoordigheid. Hy self sal in die stad teenwoordig wees om sy mense veilig te hou. Die mure is dus nie meer nodig nie.

So, die mure rondom die stad word weggevat. En God belowe dat Hy in die mense sal woon, tussen hulle en by hulle sal wees. 

Dit herhinner mens aan dit wat ons lees in Johannes 1:14 “Die Woord het mens geword en onder ons kom woon. Ons het sy heerlikheid gesien, die heerlikheid wat Hy as die enigste seun van die Vader het, vol genade en waarheid.”

Die afstand tussen God en mense word oorbrug. Die mure val weg. God word die middelpunt van die stad en van mense se lewens en daarom kan die mure maar wegval.

Een van die gevolge van die mure wat nou wegval – is dat baie verskillende mense nou vir God sal leer ken. Die mure tussen mense val ook weg. Daar is nou nie meer mure wat skeiding bring nie. God is die middelpunt van die stad – Hy is soos ‘n magneet wat mense aantrek. En so word die belofte wat God in Genesis 12 aan Abraham gemaak het vervul – “in jou sal al die volke van die aarde geseën wees.”

Dit werk soos middelpuntvlietende krag teenoor middelpuntsoekende krag.

Middelpuntvlietende krag is wanneer iets weg van die middelpunt af beweeg. Soos ‘n wasmasjien – as die drom draai om te was, sit die wasgoed teen die kante, weg van die middel af, vas.

Middelpuntsoekende krag is wanneer iets na die middelpunt toe beweeg. Soos swaartekrag. Dit word aangetrek deur die middelpunt.

Die stad met mure werk soos middelpuntvlietende krag – dit hou mense weg van die stad af, die skrik mense af, dit hou mense buite.

Maar wanneer die mure wegval, dan word dit soos middelpuntsoekende krag - God word die middelpunt van die stad, dan word mense aangetrek na die stad toe. Want hulle weet God is daar.

Mag ons gemeente ‘n plek wees waar die mure wegval. Waar die middelpuntsoekende krag so sterk is dat mense nie anders kan as om hier te wil wees nie.

Kom ons kyk DVD ("Mure") om dit saam te vat. 

Orkes sing gemeente se visie-lied 

Nagmaal

Stel die nagmaal in met Matteus 22: 1-3, 8-10

• Die nagmaal is ook so ‘n feesmaal – dis ‘n herdenking en ‘n viering van dit wat Jesus vir ons gedoen het. Dis ‘n feesmaal waar almal welkom is – soos die teks sê: die slegtes, sowel as die goeies. By Jesus se feesmaal is almal welkom. By hierdie tafel is elkeen inderdaad iemand. So gebruik vanoggend die nagmaal met die wete dat Jesus, deur sy groot genade jou iemand gemaak het.

Gebruik nagmaal

In die teks sien ons dat mense uitgestuur word om die ander te gaan haal. Dis ook ons roeping om van die nagmaalstafel op te staan en na ander uit te reik. Ons mag dit nie vir onsself hou nie. Met die inspirasie van die nagmaal – gaan uit en wees tot seen vir die wêreld.

Preek 06 Maart 2011

Geseënd om te seen

Ek wil vir julle vertel van 2 bekende bote.

Die eerste een is – “The Love Boat”. Party van julle sal die boot onthou. Dit was die setting van ‘n TV reeks in die 1980’s. Die Love Boat was ‘n plesierboot en die TV reeks het gegaan oor die romantiese en snaakse avonture van die  bemanning en die passasiers.  Die doel van die Love Boat was kuier en plesier. Mense gaan op die boot om te ontspan, te kuier en avonture te beleef. Dis m.a.w ‘n boot wat nêrens heen oppad is nie, maar dit het die belofte van plesier en vermaak.

Die tweede boot is die Mayflower wat ‘n baie belangrike plek het in die Amerikaanse geskiedenis.  Die Mayflower was die skip wat in 1620 van die eerste Engelse setlaars na Amerika vervoer het. Die Engelse of pelgrims het uit Engeland gevlug omdat hulle geloof onderdruk is deur die Engelse regering en kerk. Hulle het ‘n plek gesoek waar hulle hulle geloof vrylik kon uitleef. Daar was 102 passasiers aan boord en tussen 25-30 bemanning. Hulle het Engeland in September 1620 verlaat en na 66 dae op see, waartydens 2 mense gesterf en baie siek geraak het, in November by Cape Cod aangekom. Dis in die staat wat later Massechusetts genoem is. Omdat hulle in die winter daar aangekom het, kon hulle nie dadelik aan wal gegaan het nie. Hulle het daarom eers in Maart die volgende jaar aan wal gegaan, nadat die winter verby was. Tot vandag toe word die koms van die Mayflower in Amerika herdenk en daar is Amerikaners wie se voorvaders op die Mayflower was. Die doel van die Mayflower was om ‘n nuwe wêreld te ontdek en om vir mense wat onderdruk is vryheid en ‘n nuwe lewe te gee.

Hierdie 2 bote kan maklik dien as metafore vir die kerk. Die kerk kan wees soos die Love Boat. ‘n Vriendelike plek waar mense mekaar ontmoet. ‘n Plek waar mense vermaak word, waar dit nice en ontspanne is en waar hulle veilig voel. Waar almal gelukkig en tevrede gehou word. Daar is niks wesenlik verkeerd daarmee nie, want die kerk moet al hierdie goed wees – die kerk moet ‘n plek wees waar almal gelukkig is en mekaar ontmoet en waar dit nice is - maar is dit regtig die doel van die kerk? As dit die belangrikste ding in die kerk, is ons nie dan dalk soos die Love Boat op pad na nêrens nie?

Moet die kerk nie dalk meer soos die Mayflower wees nie – ‘n boot met ‘n doel. ‘n Boot wat op pad is om ‘n nuwe wêreld te ontdek. ‘n Boot wie se taak dit is om mense uit ‘n slegte situasie te neem na ‘n situasie waar hulle vryheid sal beleef, waar hulle ‘n nuwe lewe ontdek en kan omarm. ‘n Boot waar mense mekaar ondersteun en opbou en help sodat hulle reg is om die nuwe lewe tegemoed te gaan. Ek weet nie van julle nie, maar dit klink vir my asof die Mayflower dalk ‘n beter metafoor vir die kerk is.

Die kerk, ons, moet wees soos die Love Boat, maar dit raak gevaarlik wanneer die kerk teveel soos die Love Boat funksioneer en minder soos die Mayflower. Want dan gaan dit net oor ons en om lekker hier bymekaar te wees. 

Kom ons gaan kyk gou wat sê die Bybel hieroor. Ek gaan ‘n paar tekste lees om ons te help verstaan wat die doel van die kerk is.

Matteus 28: 19-20 “Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels: doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees, en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld.”

• Klem is op die uitgaan en maak van dissipels sodat hulle leef as volgelinge van Jesus.

Markus 12:30 Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand en met al jou krag. Die tweede is: ‘Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.’ Geen ander gebod is groter as dié twee nie.”

• Liefde vir God en liefde vir ons naaste is die doel van gelowiges en die kerk.

Johannes 14:12 “Dit verseker ek julle: Wie in My glo, sal ook die dinge doen wat ek doen; en hy sal nog groter dinge as dit doen, omdat ek na die Vader toe gaan.”

Johannes 20: 21 “Vrede vir julle!” sê Hy weer vir hulle. “Soos die Vader My gestuur het, stuur Ek julle ook.”

• In hierdie 2 tekste het Jesus sy volgelinge uitgestuur om te gaan doen wat Hy gedoen het. Om ‘n lig vir die wêreld te gaan wees. Hy is nou saam met sy vader en hy roep ons om nou in sy plek te gaan doen wat Hy gedoen het.  

Handelinge 1: 8 “Maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judea en in Samaria en tot in die uithoeke van die wêreld.”

• Die doel van die kerk is om ‘n getuie in die wêreld te wees. Om onder leiding van die Gees ‘n getuie te wees van dit wat God gedoen het en steeds besig is om te doen.

En dan die laaste teks. Die teks wat onderliggend is aan al die ander tekste. Al die ander tekste bou op hierdie een. Dis waar alles begin het. Heel aan die begin van die Bybel gee God vir Abraham hierdie belofte en opdrag. Abraham is die vader van alle gelowiges, dis hoekom gelowiges kinders van Abraham genoem word. So daarom is hierdie opdrag ook op ons van toepassing. . En daarom is dit ook nou ons gemeente se fokusteks.

Genesis 12: 2 “Ek sal jou seën en jou 'n mens van groot betekenis maak, en jy moet tot 'n seën wees.”

• Ons is die ontvangers van God se genade en seën wat geroep word om instrumente van God se genade en seën in die wêreld te wees.

Ek dink hierdie tekste gee vir ons ‘n goeie idee oor wat die doel van die kerk is. Dis ‘n plek waar mense bymekaarkom en toegerus word om ‘n instrument van God te gaan wees. Dit sê ook vir ons dat dit nie net die predikant en ‘n paar leiers of sendeling is wie geroep is om God se instrumente te wees nie, dis alle gelowiges se roeping. 

Maar kom ek gebruik ‘n laaste beeld om dit net alles op te som. Ons kan die doel van die kerk vergelyk met ‘n waterstroom.

‘n Waterstroom is ‘n lewende sisteem. Dit bestaan uit verskillende dele wat aanmekaar verbind is en van mekaar afhanklik is. ‘n Waterstroom benodig wat konstant invloei, anders stagneer dit; dit het ‘n bodem waar verskillende lewensvorme ondersteun word en walle wat stabiliteit gee. En dan moet daar ook ‘n plek wees waar die water uitvloei.

Ons kan op dieselfde manier oor die kerk dink. Die kerk is ook ‘n lewende sisteem. Daar moet ‘n invloei wees – dit verwys na nuwe mense met nuwe idees en nuwe energie wat inkom en ook na nuwe lewens en geloofservaringe wat mense in die gemeente beleef.

Die tweede deel van die sisteem is soos die bodem en walle van die waterstroom – dit verwys na alles in die gemeente wat mense help om deur God verander te word, te groei in hulle geloof en waardeur die Gees werk. Goed soos eredienste en sang, toerusting en kursusse, jeugbediening en kleingroepe.

Die derde deel van die sisteem is die uitvloei van die water. Wanneer mense in die gemeente groei, in hulle geloof toegerus is, dan word ons almal uitgestuur om God se instrumente, sy getuies in die wêreld te gaan wees.

En dis die doel en die ritme van die kerk soos wat ons dit in die Bybel sien – dis ‘n plek waar God ons bymekaar roep, waar Hy ons seën met sy genade en die verandering wat Hy in ons bewerk en dan stuur hy ons uit om ‘n verskil te gaan maak.   

Mag ons gemeente soos die Mayflower en soos ‘n waterstroom wees.

Mag ons ‘n gemeente wees waar mense inkom en welkom voel.

Mag ons ‘n gemeente wees waar mense deur God ontmoet word en verander en groei.

Maar mag ons ook ‘n gemeente wees wat as God se instrumente uitgaan in hierdie wêreld en ‘n verskil maak en deur God gebruik word om ander mense aan te raak.

Oordenking

As ons die 2 bote as metafore vir die kerk gebruik – wat leer ons daaruit?

Lees die verskillende teksgedeeltes

• Watter van hierdie teksgedeeltes spreek jou die meeste aan?
• Watter implikasies het hierdie teksgedeeltes vir ons as gelowiges?
• Watter implikasies het dit vir ons as kerk?

Kyk weer na die beeld van die kerk as ‘n waterstroom.

• Wat maak jou opgewonde daarvan?
• Wat maak jou bekommerd daarvan?