Sunday, November 17, 2013

Preek 17 November 2013

2 Tessalonisense 3: 6-13


Verlede week het Jalize vertel van die wederkoms en die einde van die wêreld. Sy het vertel hoe baie voorspelling daar al was oor wanneer dit gaan gebeur en vir wanneer dit nog gaan gebeur. Ek wil begin deur vir julle te vertel van een van hierdie voorspellings en mense se reaksie daarop.
Harold Camping – hy was die president van Family Radio in California. Hy was self ook ‘n omroeper by die radio stasie. Hy is waarskynlik meer bekend daarvoor dat hy op grond van allerhande berekeninge die wederkoms en einde van die wêreld voorspel het vir 21 Mei 2011. Toe dit nie gebeur het nie, het hy die datum aangeskuif na 21 Oktober 2011, waarna hy maar eerder afgetree het.
Sy voorspelling het ‘n klomp mense op hol gehad en hulle het ekstreme goed gedoen. Ek wil gou vir julle ‘n artikel lees wat gaan oor die goed wat mense gedoen het. Dit het op 23 Mei 2011 verskyn in The Examiner. Twee dae nadat die wederkoms moes gebeur het.

The Examiner: May 23, 2011
May 21st has come and gone, and the biblical Rapture event did not come. For tens of thousands, if not millions of followers of Harold Campings timeline for the coming of Jesus to get his bride, the aftermath of economic choices made leading up to the prophetic date now stands squarely in front of them.
For many people who accepted and chose to be a part of Harold Camping and Family Radio's call to warn the world of impending doomsday, their actions stemmed from simple spoken warnings to friends, colleagues, and work associates, to others selling all they had, including retirement funds, and using the money to purchase such things as billboards and radio spots.
Because Camping was certain “without any shadow of a doubt it (Doomsday) is going to happen,” many of his followers sold their possessions and quit their jobs.
Adrienne Martinez, a follower of Camping, and her husband have reportedly quit their jobs and spent the last penny in their bank account towards a rented house in Orlando. “We budgeted everything so that, on May 21, we won’t have anything left,” said Adrienne.
But the false prediction might not be so easily effaced from the lives of Camping's followers. The L.A. Times writes that Keith Bauer, a 38-year-old tractor trailer driver, took a road trip with his family to see the Grand Canyon before the world ended.
"With maxed-out credit cards and a growing mountain of bills, he said, the rapture would have been a relief," the paper writes.
But Bauer is not angry at Camping for his false prediction. "Worst-case scenario for me, I got to see the country," he told the paper. "If I should be angry at anybody, it should be me."
Robert Fitzpatrick, who spent $140,000 of his life savings to advertise the rapture in New York, said he was dumbfounded when life went on as usual Saturday.
What is very poignant are the reactions throughout history by people who have been deceived into believing a Rapture event was ready to take place. In the 19th century, followers of a church minister named William Miller sold all their goods and land, and followed the preacher up to a mountain where they truly believed Jesus was returning for them. Over 50,000 Christians succumbed to Miller's doctrine and prophetic interpretations, and this was during a time when mass communications weren't what they are today.
For many followers of Harold Camping's belief in May 21st, having to start over in a working career will be very difficult, since those who quit their jobs did so of their own accord. Subsequently, they and their familes will not be eligible for unemployment insurance, and only time will tell if their previous employers will find compassion in re-hiring them to prior positions.
Harold Camping responded on Sunday in a brief statement that he has no answers, and doesn't understand why the rapture did not occur on May 21st. There was no contrition for the tens, if not hundreds of thousands of believers who followed the man, and his interpretations blindly, and chose to make economic choices that wouldn't even stand up to scriptural confirmation.
It is now two days after the missed Rapture date of May 21st, and in the aftermath for the followers of Harold Camping they must now deal with the realization of their economic choices, and overcome the disappointment to begin again building their financial futures, and employment careers.

Dit is wat gebeur het in die tyd van 2 Tessalonisense. Die mense het gedink die wederkoms gaan enige tyd gebeur, so daar was van die gelowiges wat verkondig het dat alle gelowiges hulle werk en daaglikse verantwoordelikhede moet los. Hulle hoef ook nie enige beplanning vir die toekoms te doen nie. Hulle moet net passief wag vir die dag wanneer Jesus weer kom.
Dis hoekom Paulus in vers 10 skryf: “As iemand nie wil werk nie, moet hy ook nie eet nie”.
Dis ‘n waarskuwing aan die mense wat net wil sit en wag op die wederkoms.

Ons kan dus nie hierdie teks gebruik as ‘n rede om nie mense te help nie. In ons land met die 25% werkloosheidsyfer sal dit darem ‘n baie ongevoelige en onredelike ding wees om te doen. Dit gaan nie oor mense wat nie werk kan kry nie, of wat graag wil werk maar hulle werk het nie.
Dit gaan hier oor mense wat spesifiek kies om nie te werk nie oor die wederkoms en daarom ‘n las is vir die gemeente. Hulle is ledig en bemoei hulle daarom net met ander mense en maak ‘n oorlas van hulleself.
Soos die spreekwoord sê: “ledigheid is die duiwel se oorkussing”.
Wat Paulus dus sê is dat – maak nie saak wanneer die wederkoms is nie – ons moet aangaan met ons lewe, ons werk en ons verantwoordelikhede.

Teen hierdie agtergrond moet ons verstaan dat werk vir ‘n Christen veel meer is as net ‘n manier om luiheid te verhoed of om geld te maak. Vir ‘n Christen is werk ‘n roeping. Die Bybel help ons om perspektief te kry oor werk.

Werk is ‘n geskenk van God. Hy gee vir ons gawes en talente om te kan werk. So, werk is ‘n manier om Hom te verheerlik. Dis ‘n teken van dankbaarheid teenoor God.

Werk as ‘n geskenk van God help ons om vervullende en betekenisvolle lewens te kan lei. Daarom moet ons ook nie toelaat dat werk ons hele lewe oorneem nie.
Marguret Fuller het gesê: “Ons sê ons moet werk om ‘n lewe te maak, maar dan raak ons so vasgevang in ons werk dat ons nie tyd het om te lewe nie”.
Werk is nie die doel van die lewe nie. Om ‘n vervulde, betekenisvolle en gelukkige lewe te lei – dis die doel. Werk is ‘n manier om daarby uit te kom. So wees gebalanseerd.

Werk weerhou ons van ledigheid. Ledigheid lei tot allerhande verkeerde goed. Soos Paulus skryf dit maak dat jy jou onnodig bemoei met ander mense.
Voltaire het gesê: “Werk hou drie wolwe van die deur weg: armoede, kwaaddoen en verveling”.
Dis een van die redes hoekom ons in ons land iets moet doen aan die hoë werkloosheidsyfer. Want dit veroorsaak armoede, kwaaddoen en verveling.

Werk help jou om in jou behoeftes te voorsien. Wanneer jy in jou behoeftes kan voorsien, dan gee dit vir jou menswaardigheid. Let wel – dit gaan hier daaroor om in jou behoeftes te voorsien. Behoeftes gaan oor dit wat jy nodig het. Ons het nie die duurste karre, die grootste huise, duurste vakansies en baie bling nie nodig nie. As dit jou motivering is om te werk, gaan jy nooit tevrede wees nie en jy gaan nooit genoeg hê nie.   

Werk gee ook vir ons die geleentheid om goed te doen aan ander – soos Paulus skryf in vers 13. Werk maak dat ons ‘n positiewe bydrae kan maak in die samelewing en aan die lewens van mense. As mens jou werk sien as ‘n geskenk van God. As jy dankbaar is vir jou werk, dan is dit ook baie makliker om ‘n positiewe bydrae te lewer en van jou geld en goed weg te gee om die wêreld ‘n beter plek te maak.

In 2 Tessalonisense 3 spreek Paulus ‘n negatiewe situasie aan, maar terselfdertyd gooi hy ‘n positiewe lig op werk.
Hy spreek die negatiewe situasie rondom die wederkoms aan. Hy beklemtoon dat die wederkoms ons nie moet laat onttrek en alles verkoop om te sit en wag nie dat dit gebeur nie. Dit moet ons juis aanspoor om te werk en hard te werk en ‘n verskil te maak totdat Jesus eendag weer kom.
Daarmee saam bevestig hy dat werk nie bedoel is as ‘n straf nie. Dis ‘n geskenk van God af. Hy weet dit gee vir ons menswaardigheid, dit maak dat ons in ons behoeftes kan voorsien. Dit gee vir ons ‘n geleentheid om ‘n positiewe bydrae tot die samelewing en in mense se lewens te maak. Dit skep vir ons ‘n geleentheid om in ons werksplekke ‘n getuie vir Hom te wees.   

Gebed.


No comments:

Post a Comment